திருப்பாவை பாடல் 13 - Tiruppaavai Song 13

கோதைமொழி கோலமொழி - 13

13.
புள்ளின்வாய் கீண்டானைப் பொல்லா அரக்கனைக்
கிள்ளிக் களைந்தானைக் கீர்த்திமை பாடிப்போய்ப்
பிள்ளைகள் எல்லாரும் பாவைக்களம் புக்கார்
வெள்ளி எழுந்து வியாழன் உறங்கிற்று
புள்ளும் சிலம்பினகாண் போதரிக் கண்ணினாய்
குள்ளக் குளிரக் குடைந்து நீராடாதே
பள்ளிக் கிடத்தியோ பாவாய்நீ நன்நாளால்
கள்ளம் தவிர்ந்து கலந்தேலோர் எம்பாவாய்.

இந்தப் பாடலில், ஸ்ரீ மந் நாராயணனின் அவதார செயல்களைப் பாடித் தொடங்குகிறாள்.

புள்ளின் வாய் கீண்டான் - பறவை (புள்) - கொக்கின் வடிவில் வந்த பக்காசுரனை, அவனது வாயைப் பிளந்து கொன்றான் கண்ணன்.
பொல்லா அரக்கனைக் கிள்ளிக் களைந்தான் - இந்த இடத்தில் அரக்கன் என்பது பொதுவாக ராக்ஷசர்களைக் குறித்தாலும், கிள்ளிக் களைந்தான் என்ற பதம், நரசிம்ம அவதாரத்தைக் குறிப்பதாக பெரியோர்கள் கூறுவார்கள். நகத்தால், ஹிரண்யகசிபுவின் வயிற்றைக் கிழித்து, நரம்புகளை மாலையாக அணிந்த நரசிம்மனையே இவ்விடம் குறிக்கும். அதுவே பொருத்தமானது.

இப்படிப்பட்ட வீரனான, திருமாலின் கீர்த்தியைப் பாடிக்கொண்டே நம் தோழிகள் யாவரும், பாவை நோன்பு மேற்கொள்ளும் இடம் (கோயிலை) அடைந்துவிட்டனர்.

பொழுதும் விடிந்து விட்டது என்பதை, இங்கு இரண்டு விஷயங்களைக் கூறி, நமக்குத் தெளிவுபடுத்துகிறாள்.

1. வெள்ளி எழுந்து வியாழன் உறங்கிற்று - சுக்கிரன் வானத்தில் தெரிகிறான். சுக்கிரன் இருளிலும் தெரியும், விடியலிலும் தெரியும். பிரகாசமான கோள் என்று நாம் படித்துள்ளோம். வியாழன் என்பதும் ஒரு கோள். அது இரவில் மட்டும் தான் தெரியும். விடிந்தவுடன் நம் கண்ணுக்குத் தெரியாது. வெள்ளி என்பது ஒளியாகவும், வியாழன் என்பதை இருளாகவும் சிலர் சொல்லுவார்கள். கிழமையின் படி, அவள் பாடுகிறாள் என்றும் கற்பனையாகக் கொண்டாலும் சரியாக வரும். வியாழக் கிழமை முடிந்து, வெள்ளிக்கிழமை வந்துவிட்டது.

2. புள்ளும் சிலம்பின காண் - "பெண்ணே, பார், பறவைகளும் ஒலி எழுப்பத் தொடங்கிவிட்டன"

இங்கு, அந்தப் பெண்ணை, "போதரிக் கண்ணினாய்" என்று அழைக்கிறாள். போது அரிக் கண்ணினாய் - என்றால், போது - மலர். அரிதல் - அழித்தல். மலரின் அழகை ஈடழிக்கக் கூடிய கண்கள் உடையவளே என்று பொருள்.

"பெண்ணே (பாவாய்), உடம்பில் குளிரேறும்படி நீராடாமல், இன்னும் படுத்துக் கொண்டிருக்கிறாயே? தனியே உள்ளே படுத்துக்கொண்டு, கண்ணனை நீ மட்டும் நினைத்துக்கொண்டிருக்கிறாயோ? அவ்வாறு செய்யாமல் (கள்ளம் தவிர்ந்து), எங்களோடு சேர்ந்து வருவாய் (கலந்து)."

kOthaimozhi kOlamozhi - 13

13.
puLLin vAi keendAnai; pollA arakkanai
kiLLik kaLaindhAnai; keerthi mei paadippOi
piLLaigaL ellaarum pAvai kaLam pukkAr
veLLi ezhundhu viyAzhan uRangitRu
puLLum silambina kAN pOdhari kaNNinaai
kuLLak kuLirak kudaindhu neerAdAthE
paLLik kidatthiyO paavaai nee nannaaLaal
kaLLam thavirndhu kalandhu yEl Or empAvAi

In this song too, the importance of every one joining together and singing is told (kalandhu). She is asking to shed all ill feelings (kaLLam thavirndhu). There should not be any sort of ego among the devotees. All should stay united forever.

Andal is asking the girl (pOdhari kanninaai - the one who has eyes like petals of a flower) whether she is still laying on the bed  (paLLi kidatthiyO) without going for bath in the cool water (kuLLak kuLirndhu kudaindhu neer aadaathe). She then says, the dawn has come in 3 ways.

1. the birds have started to chirp (puLLum silambina kaan),
2. all (piLLaigaL ellaarum) have entered the temple (paavai kaLam pukkaar) and have started to sing the songs on the lord who killed the bird (crane - bakkaasuran) by opening its mouth wide and who killed the asuras (kamsa, sishupala, hiranya kasipu, ravanan)
3. the jupiter has set (viyAzhan uRangitRu) and venus rose (veLLi ezhundhu). Venus is the brightest planet. It will be visible to our eyes even in dawn. But jupiter will be seen only in darkness. Some say that jupiter symbolises darkness and venus symbolises brightness. Or, if we consider in terms of days, Thursday (jupiter/viyazhan) has ended and Friday (velli or venus) has started.