திருமொழி 1
பாடல் 1
தையொரு திங்களும் தரைவிளக்கித்
..தண் மண்டலமிட்டு மாசிமுன்னாள்
ஐய! நுண்மணல் கொண்டு தெருவணிந்து
..அழகினுக்கு அலங்கரித்து அனங்கதேவா
உய்யவுமாங் கொலோ என்று சொல்லி
..உன்னையும் உம்பியையும் தொழுதேன்
வெய்யதோர் தழலுமிழ் சக்கரக்கை
..வேங்கடவற்கு என்னை விதிக்கிற்றியே.
மார்கழி மாதத்தில் நோன்பு இருந்து, கண்ணனின் அருளைப் பெற்ற ஆண்டாள், தை மாதம் பிறந்து விட்டது, இன்னும் கண்ணன் நேரே வரவில்லையே என வருந்தி, மன்மதனைத் துணைக்கு அழைக்கிறாள். பிரிந்தோரைச் சேர்த்துவைக்கும் வல்லமை உடைய மன்மதனே, நான் வாழவேண்டும் என்று எண்ணி, உன்னையும், உன் தம்பியான சாமனையும் தொழுதேன். தை மாதம் முழுவதும், நீ எங்கெல்லாம் இருப்பாய் என்று பரிசோதனை செய்துவிட்டு, மாசி மாதத்தின் முதலில் அந்த இடங்களை சுத்தம் செய்து, அலங்கரித்து வணங்குகின்றேன். எதற்காக? நெருப்பினை உமிழக்கூடிய சக்கரத்தைத் தன் கையில் வைத்திருக்கும் திருவேங்கடமுடையானிடம் என்னை நீ சேர்ப்பிக்க வேண்டும் என்பதற்காக.
கண்ணனுக்கும் ருக்மிணிக்கும் பிறந்தவன் பிரத்யும்னன் (மன்மதனின் அம்சம்). கண்ணனுக்கும் ஜாம்பவதிக்கும் பிறந்தவன் சாம்பன். சாமன் எனவும் கூறுவார். தலைவனான கண்ணனை அடையவேண்டும் என்றால் அவனது புதல்வர்களை முதலில் அணுகவேண்டும் அல்லவா!
மன்மதன் - பிரும்மத்தின் மனத்திலிருந்து தோன்றியவன். மன்மதனை வணங்குதல் என்பது, நம் மனதினை வணங்குவதாகும். நம்மை இறைவனுக்கு உரித்தாக்க வேண்டும் என்றால், நம் மனத்தைத் தானே முதலில் சரிபடுத்த வேண்டும். அதனால் மன்மதனே என்று ஆண்டாள் பாடுவது, அவள் மனத்தையே. உலக விஷயங்களில் தொலைந்துபோன மனத்தினைத் தேடிக் கண்டுபிடித்து, அதனை சுத்தமாக்கி, இறைவனை அடைய தனக்கு உதவுவாயாக என்று பணிகிறாள்.
காமனையும் சாமானையும் வணங்குவதற்கான இன்னொரு காரணம்: காமன் - காமத்தின் வடிவம் (ஆசை). சாமன் - குரோதத்தின் (கோபம்) வடிவம். நாம் இறைவனை நோக்கிச் செய்யும் பயணத்தில் தடையாக இருப்பவர்கள் காமம், குரோதம் முதலிய ஆறு துர்குணங்கள். லோபம், மோஹம், மதம், மாத்சர்யம் ஆகிய மற்ற நான்கும், இந்த காம, குரோதத்திலிருந்து தோன்றுபவையே. ஆதலால், காமத்தையும், குரோதத்தையும் வணங்கி, இறைவனை நாம் அடைவதற்கு, தடை விதிக்காதவாறு வேண்டுவதே.
Thirumozhi 1
Song 1
thaiyoru thingaLum thari viLakkith
..thaN maNdalam ittu, maasi munnaaL
ayya! nuN maNal koNdu theruvaNindhu
..azhaginukku alangaritthu ananga dEvA!
uyyavum aankolO endru solli
..unnaiyum umbiyaiyum thozhuthen
veyyathor thazhal umizh chakkarakkai
..vEnkatavarkku ennai vithikkitriye
Andal completed the paavai nOnbu in Margazhi successfully. But still, she could not see Krishna coming to take her with Him. So, she sings to Ananga dEva (Manmadhan or Kamadevan). She describes Manmadhan as the one who could unite the people together with Love, please help me to reach the lord of Tiruvenkadam who has a disc that emits fire, in his hand. She spent the full month of thai searching for the places where Manmadhan will reside and in the first half of the next month Maasi, she decorated the place of his residence and worshipped him (Kaaman) and his brother Saaman to help her to unite with Sri man Narayana.
Pradyumnan (an amsam of Manmadhan) was born to Krishna and Rukmini. Saamban or saaman was born to Krishna and Jambavathi. To reach a lord, we need to appeal to His sons right!
Another aspect - Manmadhan was borne from the Supreme's mind. Praying to manmadhan is same as praying to our own mind. To offer ourselves to the Lord, our mind should be tuned first right? So Andal singing Manmadhane, is that, she is addressing her own mind. She is searching for her mind which was lost somewhere in this worldly pleasure and then found it at last. Then she clenses it (decorate) and asks it to unite her with the lord.
Andal Praying to Kaman and his brother Saman - another interpretation. Kaman represents desire and Saman represents anger. Desire and anger are the root cause of all problems. All though there are six ill senses in total - kamam, krodham, lobam, moham, madham and matsaryam, the last 4, viz., lobam, moham, madham and matsaryam are all extensions of kamam and krodham. So, Andal prays to desire and anger to help her to reach God by not intervening in her journey.
பாடல் 1
தையொரு திங்களும் தரைவிளக்கித்
..தண் மண்டலமிட்டு மாசிமுன்னாள்
ஐய! நுண்மணல் கொண்டு தெருவணிந்து
..அழகினுக்கு அலங்கரித்து அனங்கதேவா
உய்யவுமாங் கொலோ என்று சொல்லி
..உன்னையும் உம்பியையும் தொழுதேன்
வெய்யதோர் தழலுமிழ் சக்கரக்கை
..வேங்கடவற்கு என்னை விதிக்கிற்றியே.
மார்கழி மாதத்தில் நோன்பு இருந்து, கண்ணனின் அருளைப் பெற்ற ஆண்டாள், தை மாதம் பிறந்து விட்டது, இன்னும் கண்ணன் நேரே வரவில்லையே என வருந்தி, மன்மதனைத் துணைக்கு அழைக்கிறாள். பிரிந்தோரைச் சேர்த்துவைக்கும் வல்லமை உடைய மன்மதனே, நான் வாழவேண்டும் என்று எண்ணி, உன்னையும், உன் தம்பியான சாமனையும் தொழுதேன். தை மாதம் முழுவதும், நீ எங்கெல்லாம் இருப்பாய் என்று பரிசோதனை செய்துவிட்டு, மாசி மாதத்தின் முதலில் அந்த இடங்களை சுத்தம் செய்து, அலங்கரித்து வணங்குகின்றேன். எதற்காக? நெருப்பினை உமிழக்கூடிய சக்கரத்தைத் தன் கையில் வைத்திருக்கும் திருவேங்கடமுடையானிடம் என்னை நீ சேர்ப்பிக்க வேண்டும் என்பதற்காக.
கண்ணனுக்கும் ருக்மிணிக்கும் பிறந்தவன் பிரத்யும்னன் (மன்மதனின் அம்சம்). கண்ணனுக்கும் ஜாம்பவதிக்கும் பிறந்தவன் சாம்பன். சாமன் எனவும் கூறுவார். தலைவனான கண்ணனை அடையவேண்டும் என்றால் அவனது புதல்வர்களை முதலில் அணுகவேண்டும் அல்லவா!
மன்மதன் - பிரும்மத்தின் மனத்திலிருந்து தோன்றியவன். மன்மதனை வணங்குதல் என்பது, நம் மனதினை வணங்குவதாகும். நம்மை இறைவனுக்கு உரித்தாக்க வேண்டும் என்றால், நம் மனத்தைத் தானே முதலில் சரிபடுத்த வேண்டும். அதனால் மன்மதனே என்று ஆண்டாள் பாடுவது, அவள் மனத்தையே. உலக விஷயங்களில் தொலைந்துபோன மனத்தினைத் தேடிக் கண்டுபிடித்து, அதனை சுத்தமாக்கி, இறைவனை அடைய தனக்கு உதவுவாயாக என்று பணிகிறாள்.
காமனையும் சாமானையும் வணங்குவதற்கான இன்னொரு காரணம்: காமன் - காமத்தின் வடிவம் (ஆசை). சாமன் - குரோதத்தின் (கோபம்) வடிவம். நாம் இறைவனை நோக்கிச் செய்யும் பயணத்தில் தடையாக இருப்பவர்கள் காமம், குரோதம் முதலிய ஆறு துர்குணங்கள். லோபம், மோஹம், மதம், மாத்சர்யம் ஆகிய மற்ற நான்கும், இந்த காம, குரோதத்திலிருந்து தோன்றுபவையே. ஆதலால், காமத்தையும், குரோதத்தையும் வணங்கி, இறைவனை நாம் அடைவதற்கு, தடை விதிக்காதவாறு வேண்டுவதே.
Thirumozhi 1
Song 1
thaiyoru thingaLum thari viLakkith
..thaN maNdalam ittu, maasi munnaaL
ayya! nuN maNal koNdu theruvaNindhu
..azhaginukku alangaritthu ananga dEvA!
uyyavum aankolO endru solli
..unnaiyum umbiyaiyum thozhuthen
veyyathor thazhal umizh chakkarakkai
..vEnkatavarkku ennai vithikkitriye
Andal completed the paavai nOnbu in Margazhi successfully. But still, she could not see Krishna coming to take her with Him. So, she sings to Ananga dEva (Manmadhan or Kamadevan). She describes Manmadhan as the one who could unite the people together with Love, please help me to reach the lord of Tiruvenkadam who has a disc that emits fire, in his hand. She spent the full month of thai searching for the places where Manmadhan will reside and in the first half of the next month Maasi, she decorated the place of his residence and worshipped him (Kaaman) and his brother Saaman to help her to unite with Sri man Narayana.
Pradyumnan (an amsam of Manmadhan) was born to Krishna and Rukmini. Saamban or saaman was born to Krishna and Jambavathi. To reach a lord, we need to appeal to His sons right!
Another aspect - Manmadhan was borne from the Supreme's mind. Praying to manmadhan is same as praying to our own mind. To offer ourselves to the Lord, our mind should be tuned first right? So Andal singing Manmadhane, is that, she is addressing her own mind. She is searching for her mind which was lost somewhere in this worldly pleasure and then found it at last. Then she clenses it (decorate) and asks it to unite her with the lord.
Andal Praying to Kaman and his brother Saman - another interpretation. Kaman represents desire and Saman represents anger. Desire and anger are the root cause of all problems. All though there are six ill senses in total - kamam, krodham, lobam, moham, madham and matsaryam, the last 4, viz., lobam, moham, madham and matsaryam are all extensions of kamam and krodham. So, Andal prays to desire and anger to help her to reach God by not intervening in her journey.
No comments:
Post a Comment