நாச்சியார் திருமொழி 1.10 - nAchiyAr tirumozhi 1.10

பாடல் 10

கருப்புவில் மலர்க்கணைக் காமவேளைக்
..கழலிணை பணிந்து, அங்கோர் கரியலற
மருப்பினை ஒசித்துப் புள்வாய் பிளந்த
..மணிவண்ணற்கு என்னை வகுத்திடு என்று
பொருப்பன்ன மாடம் பொலிந்து தோன்றும்
..புதுவையர் கோன் விட்டுசித்தன் கோதை
விருப்புடை இன்தமிழ் மாலை வல்லார்
..விண்ணவர் கோன் அடி நண்ணுவரே

கரும்பு வில், மலர் அம்புகள் கொண்ட மன்மதனின் கால்களைத் தொழுது, குவலயாபீடம் என்னும் யானை ஓலமிட, அதன் தந்தத்தை ஒடித்தவனும், பக்காசுரன் என்னும் கொக்கின் வடிவில் வந்த அசுரனின் வாயைப் பிளந்து, அனைவரையும் காத்தவனுமான மணிவண்ணனுக்கு என்னை சேர்பித்துவிடு என்று, ஆசையுடன் இனிய தமிழ் மாலையை, பெரிய மாடங்கள் பொலிவுடன் தோன்றும் புதுவை என்னும் வில்லிபுத்தூர் நகரின் மன்னன் விஷ்ணுசித்தன் (விட்டுசித்தன்) அவரது மகள் கோதையாகிய நான் சொன்னேன். இந்த மாலையை சொல்பவர்கள், தேவர்களுக்கெல்லாம் தலைவனான எம்பெருமான் நாராயணனின் திருவடிகளுக்கு அருகில் செல்வார்கள்.

Song 10

karuppuvil malarkkaNai kaamavELaik
..kazhaliNai paNindhu, angOr kari alaRa
maruppinai ositthu puL vaai piLandha
..maNivaNNaRku ennai vagutthidu endRu
poruppanna maadam polindhu thOndrum
..pudhuvaiyar kOn vittuchitthan kOdhai
viruppudai in thamizh maalai vallaar
..viNNavar kOn adi naNNuvarE

These songs in Tamil are sung by Kothai, who is the daughter of Vishnu chitthan (Periyazhwar), the king of Srivilliputtoor (pudhuvai), that has lot of huge and beautiful buildings. These songs are on Manmadhan, who holds a bow made of sugarcane and arrows made of flowers. The aim behind these songs are to request Manmadhan to help us to reach the abode of Narayana who killed the elephant (kuvalayaapeedam) by breaking it's tusk and who killed the asura in the form of a crane (bakkaasuran) by opening it's mouth widely. Those who chant these songs will get closer to the lotus feet of Narayana, the lord of Deva's (celestials).

நாச்சியார் திருமொழி 1.9 - nAchiyAr tirumozhi 1.9

பாடல் 9

தொழுது முப்போதும் உன் அடிவணங்கித்
..தூமலர் தூய்த்தொழுது ஏத்துகின்றேன்
பழுதின்றிப் பாற்கடல் வண்ணனுக்கே
..பணிசெய்து வாழப் பெறாவிடில் நான்
அழுதழுது அலமந்து அம்மா வழங்க ஆற்றவும்
..அதுவுனக்கு உறைக்கும் கண்டாய்
உழுவதோர் எருத்தினை நுகங்கொடுபாய்ந்து
..ஊட்டமின்றித் துரந்தால் ஒக்குமே

மன்மதனே, உன்னையே மூன்று வேளையும் தொழுது, உன்புகழ் பாடி, மலர்தூவி பணிகின்றேன். எதற்காக என்றால், நான் எப்போதும், பாற்கடல் வண்ணனான கண்ணனுக்கே எவ்வித குறையும் இன்றி கைங்கர்யம் செய்ய வேண்டும். அவ்வாறு செய்ய முடியவில்லை என்றால், அழுது அழுது தடுமாறி 'அம்மா' என்று கதறி விழுந்துவிடுவேன் என்பது உனக்கும் தெரியும். அப்படி என்னை விழச்செய்வது, வயலில் உழுது கொண்டிருக்கும், எருதினுக்கு, உணவு அளிக்காமல் கொடுமை படுத்துவது போல் ஆகும்.

Song 9

thozhuthu muppothum un adi vaNangith
..thoomalar thooitthozhuthu yEtthukindREn
pazhuthu indRip paaRkadal vaNNanukkE
..paNiseithu vaazhap peRaavidil naan
azhuthu azhuthu alamandhu ammA vazhanga aatRavum
..athu unakku uRaikkum kaNdaai
uzhuvathOr erutthinai nugam kodu paaindhu
..oottamindRi thurandhaal okkumE

Oh manmadha, I am praying to your feet three times a day and I am offering flowers to you and singing your fame. I should get an opportunity to serve the lord who resides in the milky ocean, without any problem. If I am unable to serve Him, you know very well about my fate. I will keep crying for ever and will sink. If you make me to fall, it is like torturing a bull without giving any food, that keeps on working on the field for its master always.

நாச்சியார் திருமொழி 1.8 - nAchiyAr tirumozhi 1.8

பாடல் 8

மாசுடை உடம்பொடு தலை உலறி
..வாய்ப்புரம் வெளுத்து ஒரு போதும் உண்டு
தேசுடைத் திறலுடைக் காமதேவா
..நோற்கின்ற நோன்பினைக் குறிக்கொள் கண்டாய்
பேசுவது ஒன்று உண்டு இங்கு எம்பெருமான்
..பெண்மையைத் தலையுடைத்து ஆக்கும் வண்ணம்
கேசவ நம்பியைக் கால்பிடிப்பாள்
..என்னும் இப்பேறு எனக்கு அருளுகண்டாய்

இந்தப் பாடலில், ஆண்டாள், தான் எவ்வாறு நோன்பினை மேற்கொள்கிறாள் என்றும், அதன் குறிக்கோள் என்ன என்றும் தெரிவிக்கிறாள்.

எவ்வாறு?

பல நாட்களாக இருக்கும் இடத்தை விட்டு நகரவில்லை. அதனால் உடல் மாசு அடைந்திருக்கிறது. தலைக்கு எண்ணெய் தடவ வில்லை. ஆதலால், அவை காய்ந்து காணப்படுகிறது. ஒரு வேளை மட்டுமே உணவு உண்கிறோம். தாம்பூலம் உட்கொள்ளவில்லை.

தேசு, திறல் - அழகும், பராக்ரமமும் உடைய மன்மதனே, நான் உன்னை நோக்கி இவ்வாறு நோற்கின்ற இந்த கடினமான நோன்பின் குறிக்கோள் ஒன்று உள்ளது. அதைத் தெரிந்துக்கொள். எனது பெண்மையைச் சிறந்ததாக ஆக்கும் வண்ணம், "எம்பெருமானான கேசவனின் கால்களைப் பிடிப்பவள் இவள்" என்ற பெரும் பேறு எனக்கு நீ அருள வேண்டும்.

Song 8

maasudai udambodu thalai ulaRi
..vaaippuram veLutthu, oru pOthum uNdu
thEsudai thiRaludai kAmadEvaa
..nORkindRa nOnbinaik kurikkoL kaNdaai
pEsuvathu ondru undu ingu emperumaan
..peNmaiyai thalaiyudaitthu aakkum vaNNam
kEsava nambiyai kaalpidippAl
..ennum ippERu enakku aruLukaNdaai

In this song, Andal says how does she follow the worship and what is the aim in following this worship.

She was sitting in the same place for days together and praying. So, her body becomes covered with dust. She didnt apply oil and comb her hair. It has turned brown. She eats only once a day and didnt have betel leaves. So her lips have turned pale. She sacrifices all these and prays to Manmadha only to get a blessing.

What is that blessing?

To make her birth as a woman, more meaningful, she should get a name that, she is the one who holds the feet of her lord Kesava. To get this opportunity, she is withstanding all the torments by observing the worship by fasting.

நாச்சியார் திருமொழி 1.7 - nAchiyAr tirumozhi 1.7

பாடல் 7

காயுடை நெல்லொடு கரும்பு அமைத்துக்
..கட்டி அரிசி அவல் அமைத்து
வாயுடை மறையவர் மந்திரத்தால்
..மன்மதனே உன்னை வணங்குகின்றேன்
தேய முன் அளந்தவன் திரிவிக்கிரமன்
..திருக்கைகளால் என்னைத் தீண்டும்வண்ணம்
சாயுடை வயிறும் என் தடமுலையும்
..தரணியில் தலைப்புகழ் தரக்கிற்றியே

மன்மதனே, காய்கள் காணப்படுகின்ற பசுமையான நெல், கரும்பு, கரும்புக்கட்டி (வெல்லம்), அரிசி, அவல் இவற்றைக் கொண்டு சுவையான பதார்த்தத்தைச் சமைத்து,  உனக்குப் படைத்து, நல்ல வாக்குடைய வேதம் ஓதும் அந்தணர்கள் மந்திரம் சொல்ல,  உன்னை வணங்குகின்றேன். தேய என்றால் உலகம். தேசம் என்பதை தேயம் என்றும் கூறுவார். உலகை முன்பொருநாள் அளந்தவனான திரிவிக்ரமன் தன் திருக்கைகளால் எனது ஒளியுடைய (சாயை என்றல் ஒளி; மரகத சாயே என்று மீனாட்சியை ஸ்ரீ தீட்சிதர் பாடுவார்) வயிற்றையும், மென்மையான பருத்த முலைகளையும் தீண்டும் வண்ணம் நீ செய்ய வேண்டும். அவ்வாறு செய்து, எனக்கு அப்பேறு கிட்டினால், இவ்வுலகில் நான் மிகுந்த புகழோடு இருப்பேன்.

Song 7

kaayudai nellodu karumbu amaitthu
..katti arisi aval amaitthu
vaayudai maRaiyavar mandhiratthaal
..manmadhanE unnai vaNangugindREn
thEya mun aLandhavan thirivikkiraman
..thirukkaigaLaal ennaith theeNdum vaNNam
chaayudai vayiRum en thadamulaiyum
..tharaNiyil thalippugazh tharakkitRiyE

Oh Manmadha, I prepared a dish made out of fresh paddy (kaai udai nel), sugarcane (karumbu), jaggery (karumbu katti - sugarcane cubes), rice (arisi), rice flakes (aval) and offered it to you along with the mantras (manthiratthaal) chanted by vedic scholars. You need to make lord Trivikrama who measured (mun aLandhavan) the whole world (thEyam = thEsam) with his feet, to embrace (theendum vannam) my stomach (vayiru) and breasts (thada mulai) with His hands (thirukkaigaLaal) and accept me. If this happens, then I will live in this world with never evading fame.

நாச்சியார் திருமொழி 1.6 - nAchiyAr tirumozhi 1.6

பாடல் 6

உருவுடையார் இளையார்கள் நல்லார்
..ஓத்துவல்லார்களைக் கொண்டு வைகல்
தெருவிடை எதிர்கொண்டு பங்குனிநாள்
..திருந்தவே நோற்கின்றேன் காமதேவா
கருவுடை முகில்வண்ணன் காயாவண்ணன்
..கருவிளை போல்வண்ணன் கமலவண்ணத்
திருவுடை முகத்தினில் திருக்கண்களால்
..திருந்தவே நோக்கு எனக்கு அருளுகண்டய்

காமதேவனே,

1. உருவுடையார் - அழகிய உருவம் உடையவர்கள்,
2. இளையார்கள் - இளமையாக இருப்பவர்கள்,
3. நல்லார் - நல்லவர்கள்,
4. ஓத்துவல்லார்கள் - சாத்திரங்களில் (ஓத்து) வல்லுனர்கள்

இவர்களின் துணைகொண்டு, பங்குனி மாதத்தில் உள்ள நல்ல நாளில் (பங்குனி நாள்), விடியற்காலையில் (வைகல்) , நீ இருக்கும் இடத்தில் வந்து (தெருவிடை எதிர்கொண்டு), உன்னை வணங்குகின்றேன் (நோற்கின்றேன் காமதேவா). எதற்காக என்றால்,

1. கரிய உடை அணிந்தது போல் உள்ள மேகம் (தன்னிடத்தே நீர்கொண்ட மேகம்) போன்ற வண்ணம் உடையவனும்,
2. காயாம்பூ போன்றவனும்,
3. கருவிளை என்னும் காக்கணப்பூ போன்ற வண்ணம் உடையவனுமான

அந்தக் கண்ணன், அவனது தாமரைப் போன்ற முகத்தில் உள்ள திருக்கண்களால் என்னை நோக்க வேண்டும் என்பதற்காக.

Song 6

uruvudaiyaar iLaiyaargaL nallaar
..Otthu vallaargaLaik konNdu vaigal
theruvidai ethirkoNdu panguni naaL
..thirundhavE nORkindREn kAmadEvA
karuvudai mugil vaNNan, kaayaa vaNNan
..karuviLai pOl vaNNan, kamala vaNNa
thiruvudai mugatthinil thirukkaNgaLaal
..thirundhavE nOkku enakku aruLu kaNdAi

Kamadeva, with the help of these 4 persons (persons with beauty, youth, good heart, expert in shaastraas) on the early morning hours (vaigal) of an auspicious day in the month of panguni, I came to the place where you reside and offer my worship to you. Why?

To make eyes on the lotus like face (kamala vanna thiruvudai mugatthinil thirukkaNgaL) of the lord who is as black as the dark clouds containing water in it (karuvudai mugil vannan), as black as kaayaam flower (kaayaa vannan), karuviLai flower  (karuvilai pOl vannan) fall on me (thirundhavE nokku enakku aruL).

நாச்சியார் திருமொழி 1.5 - nAchiyAr tirumozhi 1.5

பாடல் 5

வானிடை வாழும் அவ்வானவர்க்கு
..மறையவர் வேள்வியில் வகுத்த அவி
கானிடைத் திரிவதோர் நரிபுகுந்து
..கடப்பதும் மோப்பதும் செய்வதொப்ப
ஊனிடை ஆழி சங்கு உத்தமர்க்கென்று
..உன்னித்து எழுந்த என் தடமுலைகள்
மானிடவர்க்கு என்று பேச்சுப்படில்
..வாழகில்லேன் கண்டாய் மன்மதனே

ஆண்டாளின் தீவிர பக்தி இந்தப் பாட்டில் தெரிகிறது. வானுலகில் வாழும் தேவர்களுக்கென்று, அந்தணர்கள் செய்து வைத்த அவிசு ஆனதை, காட்டில் திரியும் நரியானது, யாகம் செய்யும் இடத்தில் புகுந்து, முகர்ந்து பார்ப்பது போல, தன் விஷயத்தில், கையில் சங்கு சக்கரம் வைத்துள்ள உத்தமனுக்கு என்று வளர்ந்த மார்பகத்தை, மானிடர் எவருக்கேனும் என்று யாராவது பேசினார்கள் என்றால் (அதாவது தன்னை நாரணனுக்கு அல்லாது மற்ற எவருக்கேனும் மனம் முடித்துக் கொடுத்தால்) அந்த நொடியிலேயே அவள் உயிர் அவளை விட்டுச் சென்றுவிடும் என்கிறாள்.

Song 5

vaanidai vaazhum avvaanavarkku
..maraiyavar veLviyil vaguttha avi
kaanidaith thirivathor nari pugundhu
..kadappathum mOppathum seivathu oppa
oonidai aazhi sangu utthamarkkendru
..unnitthu ezhundha en thada mulaigal
maanidavarkku endru pecchuppadil
..vaazhagillen kandaai manmadhane

This song shows the staunch devotion of Andaal to Krishna. The brahmins, performing yagna, would have kept their offerings to the celestial beings. A fox will come from the forest and would smell it and sometime eat it. This should not happen in her case. That is she has made up her mind to get united with the Lord, who is holding a conch and a disc in His hands. If someone talks of getting her married to someone else, that very moment her life will not be with her.

நாச்சியார் திருமொழி 1.4 - nAchiyAr tirumozhi 1.4

பாடல் 4

சுவரில் புராண!  நின் பேர் எழுதிச்
..சுறவ நற்கொடிகளும் துரங்கங்களும்
கவரிப் பிணாக்களும் கருப்புவில்லும்
..காட்டித் தந்தேன் கண்டாய் காமதேவா
அவரைப் பிராயந் தொடங்கி என்றும்
..ஆதரித்து எழுந்த என் தடமுலைகள்
துவரைப் பிரானுக்கே சங்கற்பித்துத்
தொழுது வைத்தேன் ஒல்லை விதிக்கிற்றியே

காமதேவனே, சுவற்றில் புராணனான (பல காலமாக இருந்துவருபவன் - புராணன்) உன் பெயரை எழுதி வைத்தேன். உனது கொடியான சுறா மீன் கொடிகளையும், உன் வாகனமான குதிரைகளையும் (துரங்கங்கள்) , சாமரம் வீசும் பெண்களையும் (கவரிப் பிணாக்கள்), கரும்பு வில்லையும் உனக்குக் காட்டிக்கொடுத்தேன். என் இளமைப் பிராயம் தொட்டே, கண்ணபிரானையே (துவரைப் பிரானுக்கே) நினைத்து வளர்ந்து வந்தேன். அவ்வாறே என் முலைகளை அந்தக் கண்ணனுக்கே என்று சங்கல்பம் செய்துகொண்டேன். விரைவில் எனது ஆசைகளை (கண்ணனை அடைய வேண்டும்) நிறைவேற்றித் தரவேண்டும்.

Song 4

suvaril purANa nin pEr ezhuthi
..suRava narkodigalum thurangangalum
kavari pinaakkalum karuppu villum
..kaattith thandhen kandaai kamadeva
avarai piraayam thodangi endrum
..aadharitthu ezhundha en thadamulaigal
thuvarai piraanukke sangarpitthu
..thozhuthu vaitthen ollai vithikkitriye

Oh Kamadeva,

I wrote your name on the walls.
I showed you the flag with whale on it, horses, maids waving the fans and the bow made of sugarcane.

From very early age, I grew up thinking of Lord Krishna, the King of Dwaraka and took an oath that the breasts of mine are only for Him. so please make my wish come true.

நாச்சியார் திருமொழி 1.3 - nAchiyAr tirumozhi 1.3

பாடல் 3

மத்த நன்னறுமலர் முருக்கமலர்
..கொண்டு முப்போதும் உன்னடி வணங்கி
தத்துவமிலி என்று நெஞ்செரிந்து
..வாசகத்தழித்து உன்னை வைதிடாமே
கொத்தலர் பூங்கணை தொடுத்துக்கொண்டு
..கோவிந்தன் என்பதோர் பேரேழுதி
வித்தகன் வேங்கடவாணன் என்னும்
..விளக்கினில் புக என்னை விதிக்கிற்றியே

மத்த - ஊமத்த மலர். நல்ல வாசம் உள்ள ஊமத்த மலர், முருக்க மலர் இவற்றைக் கொண்டு, மூன்று காலமும் மன்மதனே உன் அடியை வணங்குகின்றேன். தத்துவம் இல்லாதவன் நீ என்று உன்னை நான் வசைப்பாடா வண்ணம் நீ ஒன்று செய்ய வேண்டும். என்னவென்றால், உன் கையில் இருக்கும் மலர்க்கணைகளைத் தொடுத்து, அவற்றில் கோவிந்தன் என்னும் பெயர் எழுதி, அனைத்தும் அறிந்த வித்தகன் வேங்கட மாமலை தன்னில் உள்ள பிரகாசமான எம்பெருமானிடத்தில் நான் புகுமாறு செய்வதேயாகும்.

Song 3

mattha nan narumalar murukka malar
..kondu muppothum un adi vaNangi
thatthuvamili endru nenjerindhu
..vaasagatthu azhitthu unnai vaithidaame
kotthalar poongaNai thodutthukkondu
..govindhan enbathOr per ezhuthi
vitthagan venkata vaaNan ennum
..viLakkinil puga ennai vithikkitriye

Oh Manmadha, I am offering sweet smelling oomattham and murukkam flowers to you. Please do me a favour. If not, I will curse you saying you are a traitor who doesnot know values. Please write the name 'Govindha' on the arrows made of flowers with you and shoot it in such a way that, I could reach the radiant lamp, residing in Tirumalai, who is an adept in everything.

நாச்சியார் திருமொழி 1.2 - nAchiyAr tirumozhi 1.2

பாடல் 2

வெள்ளை நுண்மணல் கொண்டு தெருவணிந்து
..வெள்வரைப்பதன் முன்னம் துறைபடிந்து
முள்ளும் இல்லாச் சுள்ளி எரிமடுத்து
..முயன்றுன்னை நோற்கின்றேன் காமதேவா
கள்ளவிழ் பூங்கணை தொடுத்துக்கொண்டு
..கடல்வண்ணன் என்பதோர் பேரெழுதி
புள்ளினை வாய்பிளந்தான் என்பதோர்
..இலக்கினில் புக என்னை எய்கிற்றியே

மன்மதனே, நீ இருக்கும் தெருவினை (இடத்தினை - அதாவது நம் மனது), நன்றாக சலிக்கப்பட்ட வெள்ளை நிற மணல் கொண்டு அலங்கரித்தேன். பின்னர் சூரியன் உதயத்திற்கு முன்னமே, குளத்தில் நீராடி முடித்துவிட்டேன். முட்கள் இல்லாத சுள்ளிகளை எடுத்து, தீயில் இட்டேன் [தீய எண்ணங்கள் முட்கள். அந்த முட்களை நீக்கி, நம் எண்ணமாகிய சுள்ளியை, ஆஹுதியில் இடுதல். இறைவனை அடைய யாகம் பண்ணுவது பற்றி கூறுகிறாள்].

இவ்வாறெல்லாம் ஏன் செய்கிறேன் என்றால், உனது மலர்க்கணைகளில் (மன்மதனின் பஞ்ச பாணம் - அம்பாள் கையிலும் அதே அம்புகள் தான் இருக்கின்றன) "கடல் வண்ணன்" என்று பேர் எழுதி, அந்தப் புள்ளின் வாய் பிளந்த பரமனின் மேல் விடுவாயாக.

அதாவது, தன்னையே மலர் அம்பாக வைத்து, தன் மேல், கடல் வண்ணன் என்று பெருமாளின் நாமத்தை எழுதி, அவனை நோக்கி விடுமாறு, ஆண்டாள் காமதேவனைப் பிரார்த்திக்கிறாள்.

வெள்வரைப்பதன் முன்னம் என்றால், சூரியன் உதிப்பதற்கு முன்னமே என்று பொருள்.

பஞ்சதன்மாத்ர சாயகா என்று லலிதா சஹஸ்ரநாமம் வர்ணிக்கிறது. பஞ்சபாணி என்று ஒரு பெயர் உண்டு. சிவபெருமான், மன்மதனை எரித்த போது, அம்பாள், அவனது கரும்பு வில்லையும், மலர்க்கணையையும் தாம் எடுத்து வைத்துக்கொண்டாள் என்று கூறுவார்கள். மனோ ரூப இக்ஷு கோதண்டா, அதாவது நம் மனம் என்னும் கரும்பு வில்லையும், நமது உணர்வுகள் என்னும் அம்புகளையும் அம்பாளிடம் கொடுத்துவிட்டால், அவை நல்ல வழியில் இயங்கும் என்ற உள்ளர்த்தம். அதுபோல, இங்கே, ஆண்டாள், மன்மதனிடம் வேண்டுவது, நாராயணன் மேல் நம்மைச் செலுத்துக என்பதாகும்.

Song 2

veLLai nuN maNal koNdu theruvaNindhu
..veL varaippathan munnam thuRaipadindhu
muLLum illaach chuLLi erimadutthu
..muyandRunnai nORkindREn kAmadEvA
kaLLavizh poongaNai thodutthukkoNdu
..kadal vaNNan enbathOr pErezhuthi
puLLinai vaai piLandhaan enbathOr
..ilakkinil puga ennai eigitRiyE

Kamadeva, I decorated the place where you reside with white sand that is very fine. I removed the thorns from the twigs. I bathed before sun rise (veL varaippathan munnam thuRai padindhu) in the pond. I am offering the twigs in the sacred fire for you. Why am I doing all these? It is because, I want you to write the name of the lord who is in the colour of the ocean (Kadal vannan) on your arrows with myself tied to it and shoot it on him (ilakkinil puga), the one who killed the asura who came in the form of a crane (puLLinai vaai piLandhaan).

In Lalitha Sahsranama there are two namas - manO roopa ikshu kOdhandA, pancha thanmaatra saayaka. Manmadhan has a bow made of sugarcane (ikshu) and five arrows made of flowers. When he disturbed Lord Shiva when he was doing penace, he was burnt to ashes. Parvati took Manmadhan's weapons and had it with her. The bow symbolises our mind and the five arrows are our five senses. When they are with Devi, it will do only the right thing. If not, they will wander somewhere and keep doing wrong. This is the inner meaning of Ambal holding manmadhan's weapons.

நாச்சியார் திருமொழி 1.1 - nAchiyAr tirumozhi 1.1

திருமொழி 1

பாடல் 1

தையொரு திங்களும் தரைவிளக்கித்
..தண் மண்டலமிட்டு மாசிமுன்னாள்
ஐய! நுண்மணல் கொண்டு தெருவணிந்து
..அழகினுக்கு அலங்கரித்து அனங்கதேவா
உய்யவுமாங் கொலோ என்று சொல்லி
..உன்னையும் உம்பியையும் தொழுதேன்
வெய்யதோர் தழலுமிழ் சக்கரக்கை
..வேங்கடவற்கு என்னை விதிக்கிற்றியே.

மார்கழி மாதத்தில் நோன்பு இருந்து, கண்ணனின் அருளைப் பெற்ற ஆண்டாள், தை மாதம் பிறந்து விட்டது, இன்னும் கண்ணன் நேரே வரவில்லையே என வருந்தி, மன்மதனைத் துணைக்கு அழைக்கிறாள். பிரிந்தோரைச் சேர்த்துவைக்கும் வல்லமை உடைய மன்மதனே, நான் வாழவேண்டும் என்று எண்ணி, உன்னையும், உன் தம்பியான சாமனையும் தொழுதேன். தை மாதம் முழுவதும், நீ எங்கெல்லாம் இருப்பாய் என்று பரிசோதனை செய்துவிட்டு, மாசி மாதத்தின் முதலில் அந்த இடங்களை சுத்தம் செய்து, அலங்கரித்து வணங்குகின்றேன். எதற்காக? நெருப்பினை உமிழக்கூடிய சக்கரத்தைத் தன் கையில் வைத்திருக்கும் திருவேங்கடமுடையானிடம் என்னை நீ சேர்ப்பிக்க வேண்டும் என்பதற்காக.

கண்ணனுக்கும் ருக்மிணிக்கும் பிறந்தவன் பிரத்யும்னன் (மன்மதனின் அம்சம்). கண்ணனுக்கும் ஜாம்பவதிக்கும் பிறந்தவன் சாம்பன். சாமன் எனவும் கூறுவார். தலைவனான கண்ணனை அடையவேண்டும் என்றால் அவனது புதல்வர்களை முதலில் அணுகவேண்டும் அல்லவா!

மன்மதன் - பிரும்மத்தின் மனத்திலிருந்து தோன்றியவன். மன்மதனை வணங்குதல் என்பது, நம் மனதினை வணங்குவதாகும். நம்மை இறைவனுக்கு உரித்தாக்க வேண்டும் என்றால், நம் மனத்தைத் தானே முதலில் சரிபடுத்த வேண்டும். அதனால் மன்மதனே என்று ஆண்டாள் பாடுவது, அவள் மனத்தையே. உலக விஷயங்களில் தொலைந்துபோன மனத்தினைத் தேடிக் கண்டுபிடித்து, அதனை சுத்தமாக்கி, இறைவனை அடைய தனக்கு உதவுவாயாக என்று பணிகிறாள்.

காமனையும் சாமானையும் வணங்குவதற்கான இன்னொரு காரணம்: காமன் - காமத்தின் வடிவம் (ஆசை). சாமன் - குரோதத்தின் (கோபம்) வடிவம். நாம் இறைவனை நோக்கிச் செய்யும் பயணத்தில் தடையாக இருப்பவர்கள் காமம், குரோதம் முதலிய ஆறு துர்குணங்கள். லோபம், மோஹம், மதம், மாத்சர்யம் ஆகிய மற்ற நான்கும், இந்த காம, குரோதத்திலிருந்து தோன்றுபவையே. ஆதலால், காமத்தையும், குரோதத்தையும் வணங்கி, இறைவனை நாம் அடைவதற்கு, தடை விதிக்காதவாறு வேண்டுவதே.

Thirumozhi 1

Song 1

thaiyoru thingaLum thari viLakkith
..thaN maNdalam ittu, maasi munnaaL
ayya! nuN maNal koNdu theruvaNindhu
..azhaginukku alangaritthu ananga dEvA!
uyyavum aankolO endru solli
..unnaiyum umbiyaiyum thozhuthen
veyyathor thazhal umizh chakkarakkai
..vEnkatavarkku ennai vithikkitriye

Andal completed the paavai nOnbu in Margazhi successfully. But still, she could not see Krishna coming to take her with Him. So, she sings to Ananga dEva (Manmadhan or Kamadevan). She describes Manmadhan as the one who could unite the people together with Love, please help me to reach the lord of Tiruvenkadam who has a disc that emits fire, in his hand. She spent the full month of  thai searching for the places where Manmadhan will reside and in the first half of the next month Maasi, she decorated the place of his residence and worshipped him (Kaaman) and his brother Saaman to help her to unite with Sri man Narayana.

Pradyumnan (an amsam of Manmadhan) was born to Krishna and Rukmini. Saamban or saaman was born to Krishna and Jambavathi. To reach a lord, we need to appeal to His sons right!

Another aspect - Manmadhan was borne from the Supreme's mind. Praying to manmadhan is same as praying to our own mind. To offer ourselves to the Lord, our mind should be tuned first right? So Andal singing Manmadhane, is that, she is addressing her own mind. She is searching for her mind which was lost somewhere in this worldly pleasure and then found it at last. Then she clenses it (decorate) and asks it to unite her with the lord.

Andal Praying to Kaman and his brother Saman - another interpretation. Kaman represents desire and Saman represents anger. Desire and anger are the root cause of all problems. All though there are six ill senses in total - kamam, krodham, lobam, moham, madham and matsaryam, the last 4, viz., lobam, moham, madham and matsaryam are all extensions of kamam and krodham. So, Andal prays to desire and anger to help her to reach God by not intervening in her journey.