நாச்சியார் திருமொழி 1.5 - nAchiyAr tirumozhi 1.5

பாடல் 5

வானிடை வாழும் அவ்வானவர்க்கு
..மறையவர் வேள்வியில் வகுத்த அவி
கானிடைத் திரிவதோர் நரிபுகுந்து
..கடப்பதும் மோப்பதும் செய்வதொப்ப
ஊனிடை ஆழி சங்கு உத்தமர்க்கென்று
..உன்னித்து எழுந்த என் தடமுலைகள்
மானிடவர்க்கு என்று பேச்சுப்படில்
..வாழகில்லேன் கண்டாய் மன்மதனே

ஆண்டாளின் தீவிர பக்தி இந்தப் பாட்டில் தெரிகிறது. வானுலகில் வாழும் தேவர்களுக்கென்று, அந்தணர்கள் செய்து வைத்த அவிசு ஆனதை, காட்டில் திரியும் நரியானது, யாகம் செய்யும் இடத்தில் புகுந்து, முகர்ந்து பார்ப்பது போல, தன் விஷயத்தில், கையில் சங்கு சக்கரம் வைத்துள்ள உத்தமனுக்கு என்று வளர்ந்த மார்பகத்தை, மானிடர் எவருக்கேனும் என்று யாராவது பேசினார்கள் என்றால் (அதாவது தன்னை நாரணனுக்கு அல்லாது மற்ற எவருக்கேனும் மனம் முடித்துக் கொடுத்தால்) அந்த நொடியிலேயே அவள் உயிர் அவளை விட்டுச் சென்றுவிடும் என்கிறாள்.

Song 5

vaanidai vaazhum avvaanavarkku
..maraiyavar veLviyil vaguttha avi
kaanidaith thirivathor nari pugundhu
..kadappathum mOppathum seivathu oppa
oonidai aazhi sangu utthamarkkendru
..unnitthu ezhundha en thada mulaigal
maanidavarkku endru pecchuppadil
..vaazhagillen kandaai manmadhane

This song shows the staunch devotion of Andaal to Krishna. The brahmins, performing yagna, would have kept their offerings to the celestial beings. A fox will come from the forest and would smell it and sometime eat it. This should not happen in her case. That is she has made up her mind to get united with the Lord, who is holding a conch and a disc in His hands. If someone talks of getting her married to someone else, that very moment her life will not be with her.

நாச்சியார் திருமொழி 1.4 - nAchiyAr tirumozhi 1.4

பாடல் 4

சுவரில் புராண!  நின் பேர் எழுதிச்
..சுறவ நற்கொடிகளும் துரங்கங்களும்
கவரிப் பிணாக்களும் கருப்புவில்லும்
..காட்டித் தந்தேன் கண்டாய் காமதேவா
அவரைப் பிராயந் தொடங்கி என்றும்
..ஆதரித்து எழுந்த என் தடமுலைகள்
துவரைப் பிரானுக்கே சங்கற்பித்துத்
தொழுது வைத்தேன் ஒல்லை விதிக்கிற்றியே

காமதேவனே, சுவற்றில் புராணனான (பல காலமாக இருந்துவருபவன் - புராணன்) உன் பெயரை எழுதி வைத்தேன். உனது கொடியான சுறா மீன் கொடிகளையும், உன் வாகனமான குதிரைகளையும் (துரங்கங்கள்) , சாமரம் வீசும் பெண்களையும் (கவரிப் பிணாக்கள்), கரும்பு வில்லையும் உனக்குக் காட்டிக்கொடுத்தேன். என் இளமைப் பிராயம் தொட்டே, கண்ணபிரானையே (துவரைப் பிரானுக்கே) நினைத்து வளர்ந்து வந்தேன். அவ்வாறே என் முலைகளை அந்தக் கண்ணனுக்கே என்று சங்கல்பம் செய்துகொண்டேன். விரைவில் எனது ஆசைகளை (கண்ணனை அடைய வேண்டும்) நிறைவேற்றித் தரவேண்டும்.

Song 4

suvaril purANa nin pEr ezhuthi
..suRava narkodigalum thurangangalum
kavari pinaakkalum karuppu villum
..kaattith thandhen kandaai kamadeva
avarai piraayam thodangi endrum
..aadharitthu ezhundha en thadamulaigal
thuvarai piraanukke sangarpitthu
..thozhuthu vaitthen ollai vithikkitriye

Oh Kamadeva,

I wrote your name on the walls.
I showed you the flag with whale on it, horses, maids waving the fans and the bow made of sugarcane.

From very early age, I grew up thinking of Lord Krishna, the King of Dwaraka and took an oath that the breasts of mine are only for Him. so please make my wish come true.

நாச்சியார் திருமொழி 1.3 - nAchiyAr tirumozhi 1.3

பாடல் 3

மத்த நன்னறுமலர் முருக்கமலர்
..கொண்டு முப்போதும் உன்னடி வணங்கி
தத்துவமிலி என்று நெஞ்செரிந்து
..வாசகத்தழித்து உன்னை வைதிடாமே
கொத்தலர் பூங்கணை தொடுத்துக்கொண்டு
..கோவிந்தன் என்பதோர் பேரேழுதி
வித்தகன் வேங்கடவாணன் என்னும்
..விளக்கினில் புக என்னை விதிக்கிற்றியே

மத்த - ஊமத்த மலர். நல்ல வாசம் உள்ள ஊமத்த மலர், முருக்க மலர் இவற்றைக் கொண்டு, மூன்று காலமும் மன்மதனே உன் அடியை வணங்குகின்றேன். தத்துவம் இல்லாதவன் நீ என்று உன்னை நான் வசைப்பாடா வண்ணம் நீ ஒன்று செய்ய வேண்டும். என்னவென்றால், உன் கையில் இருக்கும் மலர்க்கணைகளைத் தொடுத்து, அவற்றில் கோவிந்தன் என்னும் பெயர் எழுதி, அனைத்தும் அறிந்த வித்தகன் வேங்கட மாமலை தன்னில் உள்ள பிரகாசமான எம்பெருமானிடத்தில் நான் புகுமாறு செய்வதேயாகும்.

Song 3

mattha nan narumalar murukka malar
..kondu muppothum un adi vaNangi
thatthuvamili endru nenjerindhu
..vaasagatthu azhitthu unnai vaithidaame
kotthalar poongaNai thodutthukkondu
..govindhan enbathOr per ezhuthi
vitthagan venkata vaaNan ennum
..viLakkinil puga ennai vithikkitriye

Oh Manmadha, I am offering sweet smelling oomattham and murukkam flowers to you. Please do me a favour. If not, I will curse you saying you are a traitor who doesnot know values. Please write the name 'Govindha' on the arrows made of flowers with you and shoot it in such a way that, I could reach the radiant lamp, residing in Tirumalai, who is an adept in everything.

நாச்சியார் திருமொழி 1.2 - nAchiyAr tirumozhi 1.2

பாடல் 2

வெள்ளை நுண்மணல் கொண்டு தெருவணிந்து
..வெள்வரைப்பதன் முன்னம் துறைபடிந்து
முள்ளும் இல்லாச் சுள்ளி எரிமடுத்து
..முயன்றுன்னை நோற்கின்றேன் காமதேவா
கள்ளவிழ் பூங்கணை தொடுத்துக்கொண்டு
..கடல்வண்ணன் என்பதோர் பேரெழுதி
புள்ளினை வாய்பிளந்தான் என்பதோர்
..இலக்கினில் புக என்னை எய்கிற்றியே

மன்மதனே, நீ இருக்கும் தெருவினை (இடத்தினை - அதாவது நம் மனது), நன்றாக சலிக்கப்பட்ட வெள்ளை நிற மணல் கொண்டு அலங்கரித்தேன். பின்னர் சூரியன் உதயத்திற்கு முன்னமே, குளத்தில் நீராடி முடித்துவிட்டேன். முட்கள் இல்லாத சுள்ளிகளை எடுத்து, தீயில் இட்டேன் [தீய எண்ணங்கள் முட்கள். அந்த முட்களை நீக்கி, நம் எண்ணமாகிய சுள்ளியை, ஆஹுதியில் இடுதல். இறைவனை அடைய யாகம் பண்ணுவது பற்றி கூறுகிறாள்].

இவ்வாறெல்லாம் ஏன் செய்கிறேன் என்றால், உனது மலர்க்கணைகளில் (மன்மதனின் பஞ்ச பாணம் - அம்பாள் கையிலும் அதே அம்புகள் தான் இருக்கின்றன) "கடல் வண்ணன்" என்று பேர் எழுதி, அந்தப் புள்ளின் வாய் பிளந்த பரமனின் மேல் விடுவாயாக.

அதாவது, தன்னையே மலர் அம்பாக வைத்து, தன் மேல், கடல் வண்ணன் என்று பெருமாளின் நாமத்தை எழுதி, அவனை நோக்கி விடுமாறு, ஆண்டாள் காமதேவனைப் பிரார்த்திக்கிறாள்.

வெள்வரைப்பதன் முன்னம் என்றால், சூரியன் உதிப்பதற்கு முன்னமே என்று பொருள்.

பஞ்சதன்மாத்ர சாயகா என்று லலிதா சஹஸ்ரநாமம் வர்ணிக்கிறது. பஞ்சபாணி என்று ஒரு பெயர் உண்டு. சிவபெருமான், மன்மதனை எரித்த போது, அம்பாள், அவனது கரும்பு வில்லையும், மலர்க்கணையையும் தாம் எடுத்து வைத்துக்கொண்டாள் என்று கூறுவார்கள். மனோ ரூப இக்ஷு கோதண்டா, அதாவது நம் மனம் என்னும் கரும்பு வில்லையும், நமது உணர்வுகள் என்னும் அம்புகளையும் அம்பாளிடம் கொடுத்துவிட்டால், அவை நல்ல வழியில் இயங்கும் என்ற உள்ளர்த்தம். அதுபோல, இங்கே, ஆண்டாள், மன்மதனிடம் வேண்டுவது, நாராயணன் மேல் நம்மைச் செலுத்துக என்பதாகும்.

Song 2

veLLai nuN maNal koNdu theruvaNindhu
..veL varaippathan munnam thuRaipadindhu
muLLum illaach chuLLi erimadutthu
..muyandRunnai nORkindREn kAmadEvA
kaLLavizh poongaNai thodutthukkoNdu
..kadal vaNNan enbathOr pErezhuthi
puLLinai vaai piLandhaan enbathOr
..ilakkinil puga ennai eigitRiyE

Kamadeva, I decorated the place where you reside with white sand that is very fine. I removed the thorns from the twigs. I bathed before sun rise (veL varaippathan munnam thuRai padindhu) in the pond. I am offering the twigs in the sacred fire for you. Why am I doing all these? It is because, I want you to write the name of the lord who is in the colour of the ocean (Kadal vannan) on your arrows with myself tied to it and shoot it on him (ilakkinil puga), the one who killed the asura who came in the form of a crane (puLLinai vaai piLandhaan).

In Lalitha Sahsranama there are two namas - manO roopa ikshu kOdhandA, pancha thanmaatra saayaka. Manmadhan has a bow made of sugarcane (ikshu) and five arrows made of flowers. When he disturbed Lord Shiva when he was doing penace, he was burnt to ashes. Parvati took Manmadhan's weapons and had it with her. The bow symbolises our mind and the five arrows are our five senses. When they are with Devi, it will do only the right thing. If not, they will wander somewhere and keep doing wrong. This is the inner meaning of Ambal holding manmadhan's weapons.

நாச்சியார் திருமொழி 1.1 - nAchiyAr tirumozhi 1.1

திருமொழி 1

பாடல் 1

தையொரு திங்களும் தரைவிளக்கித்
..தண் மண்டலமிட்டு மாசிமுன்னாள்
ஐய! நுண்மணல் கொண்டு தெருவணிந்து
..அழகினுக்கு அலங்கரித்து அனங்கதேவா
உய்யவுமாங் கொலோ என்று சொல்லி
..உன்னையும் உம்பியையும் தொழுதேன்
வெய்யதோர் தழலுமிழ் சக்கரக்கை
..வேங்கடவற்கு என்னை விதிக்கிற்றியே.

மார்கழி மாதத்தில் நோன்பு இருந்து, கண்ணனின் அருளைப் பெற்ற ஆண்டாள், தை மாதம் பிறந்து விட்டது, இன்னும் கண்ணன் நேரே வரவில்லையே என வருந்தி, மன்மதனைத் துணைக்கு அழைக்கிறாள். பிரிந்தோரைச் சேர்த்துவைக்கும் வல்லமை உடைய மன்மதனே, நான் வாழவேண்டும் என்று எண்ணி, உன்னையும், உன் தம்பியான சாமனையும் தொழுதேன். தை மாதம் முழுவதும், நீ எங்கெல்லாம் இருப்பாய் என்று பரிசோதனை செய்துவிட்டு, மாசி மாதத்தின் முதலில் அந்த இடங்களை சுத்தம் செய்து, அலங்கரித்து வணங்குகின்றேன். எதற்காக? நெருப்பினை உமிழக்கூடிய சக்கரத்தைத் தன் கையில் வைத்திருக்கும் திருவேங்கடமுடையானிடம் என்னை நீ சேர்ப்பிக்க வேண்டும் என்பதற்காக.

கண்ணனுக்கும் ருக்மிணிக்கும் பிறந்தவன் பிரத்யும்னன் (மன்மதனின் அம்சம்). கண்ணனுக்கும் ஜாம்பவதிக்கும் பிறந்தவன் சாம்பன். சாமன் எனவும் கூறுவார். தலைவனான கண்ணனை அடையவேண்டும் என்றால் அவனது புதல்வர்களை முதலில் அணுகவேண்டும் அல்லவா!

மன்மதன் - பிரும்மத்தின் மனத்திலிருந்து தோன்றியவன். மன்மதனை வணங்குதல் என்பது, நம் மனதினை வணங்குவதாகும். நம்மை இறைவனுக்கு உரித்தாக்க வேண்டும் என்றால், நம் மனத்தைத் தானே முதலில் சரிபடுத்த வேண்டும். அதனால் மன்மதனே என்று ஆண்டாள் பாடுவது, அவள் மனத்தையே. உலக விஷயங்களில் தொலைந்துபோன மனத்தினைத் தேடிக் கண்டுபிடித்து, அதனை சுத்தமாக்கி, இறைவனை அடைய தனக்கு உதவுவாயாக என்று பணிகிறாள்.

காமனையும் சாமானையும் வணங்குவதற்கான இன்னொரு காரணம்: காமன் - காமத்தின் வடிவம் (ஆசை). சாமன் - குரோதத்தின் (கோபம்) வடிவம். நாம் இறைவனை நோக்கிச் செய்யும் பயணத்தில் தடையாக இருப்பவர்கள் காமம், குரோதம் முதலிய ஆறு துர்குணங்கள். லோபம், மோஹம், மதம், மாத்சர்யம் ஆகிய மற்ற நான்கும், இந்த காம, குரோதத்திலிருந்து தோன்றுபவையே. ஆதலால், காமத்தையும், குரோதத்தையும் வணங்கி, இறைவனை நாம் அடைவதற்கு, தடை விதிக்காதவாறு வேண்டுவதே.

Thirumozhi 1

Song 1

thaiyoru thingaLum thari viLakkith
..thaN maNdalam ittu, maasi munnaaL
ayya! nuN maNal koNdu theruvaNindhu
..azhaginukku alangaritthu ananga dEvA!
uyyavum aankolO endru solli
..unnaiyum umbiyaiyum thozhuthen
veyyathor thazhal umizh chakkarakkai
..vEnkatavarkku ennai vithikkitriye

Andal completed the paavai nOnbu in Margazhi successfully. But still, she could not see Krishna coming to take her with Him. So, she sings to Ananga dEva (Manmadhan or Kamadevan). She describes Manmadhan as the one who could unite the people together with Love, please help me to reach the lord of Tiruvenkadam who has a disc that emits fire, in his hand. She spent the full month of  thai searching for the places where Manmadhan will reside and in the first half of the next month Maasi, she decorated the place of his residence and worshipped him (Kaaman) and his brother Saaman to help her to unite with Sri man Narayana.

Pradyumnan (an amsam of Manmadhan) was born to Krishna and Rukmini. Saamban or saaman was born to Krishna and Jambavathi. To reach a lord, we need to appeal to His sons right!

Another aspect - Manmadhan was borne from the Supreme's mind. Praying to manmadhan is same as praying to our own mind. To offer ourselves to the Lord, our mind should be tuned first right? So Andal singing Manmadhane, is that, she is addressing her own mind. She is searching for her mind which was lost somewhere in this worldly pleasure and then found it at last. Then she clenses it (decorate) and asks it to unite her with the lord.

Andal Praying to Kaman and his brother Saman - another interpretation. Kaman represents desire and Saman represents anger. Desire and anger are the root cause of all problems. All though there are six ill senses in total - kamam, krodham, lobam, moham, madham and matsaryam, the last 4, viz., lobam, moham, madham and matsaryam are all extensions of kamam and krodham. So, Andal prays to desire and anger to help her to reach God by not intervening in her journey.

நாச்சியார் திருமொழி - ஒரு அறிமுகம் - nAchiyAr thirumozhi - An Introduction

நாச்சியார் திருமொழி

திருப்பாவையில் பாவை நோன்பு மேற்கொண்ட, ஆண்டாள், நாச்சியார் திருமொழியில் பல வகைப் பாடல்களைப் பாடி, கண்ணபிரானை அடைய வழி வகுக்கிறாள். அந்தந்தத் திருமொழியின் போது விரிவாக பார்ப்போம். சுருக்கமாக பதினான்கு திருமொழிகளிலும் என்ன பாடியிருக்கிறாள் என்பதை இப்போது பார்க்கலாம்.

1. மன்மதனை வேண்டி, திருமாலோடு தன்னைச் சேர்க்க வேண்டும் என்று பாடுகிறாள்.
2. ஆயர் சிறுமியர் போல தன்னை நினைத்துக்கொண்டு, அந்தக் கண்ணனின் விளையாடல்களைப் பாடுகிறாள். சிற்றில்லைச் சிதைக்க வேண்டாம் என்று பாடுகிறாள். (சிற்றில் என்பது சிறு இல் - மண்ணில் குழந்தைகள் கட்டி விளையாடுவது)
3. ஆடைகளைத் திருப்பிக்கொடு என்று கண்ணனிடம் பாடுகிறாள்.
4. ஆய்ச்சிமார்களின் வாயால், அவர்கள் கண்ணனோடு செய்த ஊடல், கூடல், புணர்தல் போன்ற அனுபவத்தைப் பாடுகிறாள்.
5. "பவளவாயன் வந்தால் எனக்குத் தெரிவிப்பாய்" என்று குயிலுக்குக் கட்டளை இடுகிறாள்.
6. கண்ணபிரானைக் கைபிடிப்பது போல் கனவு கண்டு, அதனைப் பற்றி பாடுகிறாள்.
7. திருமாலின் கையில் இருக்கும் பாஞ்சஜன்யத்தைப் புகழ்ந்து பாடுகிறாள். சங்குகளுள் தலைசிறந்தவன் நீ. நீ பெற்ற பாக்கியம் எனக்கும் கிடைக்குமா என்று ஏங்குகிறாள்.
8. மேகங்களிடம் தூது விட்டு, செய்தியைக் கண்ணனுக்குத் தெரியப்படுத்துக என்கிறாள்.
9. திருமாலிருஞ்சோலை அழகன் மேல் பாடலைப் பாடி, தனது ஆசையைத் தெரிவிக்கிறாள். தான், இவையெல்லாம் தருகிறேன் என்று பட்டியல் போடுகிறாள்.
10. தன் தந்தையான பெரியாழ்வார் சொன்னால், ஒருவேளை வருவீரோ என்று திருமாலையே கேட்கிறாள்.
11. திருவரங்கநாதனைப் பார்த்துப் பாடுகிறாள்.
12. மதுரைப்பதி முதல் துவாரகை வரை கண்ணனின் லீலைகள் கலந்த ஊர்களைப் பற்றிப் பாடி, தன்னை அங்கு கொண்டு விட்டால், பிழைத்துக்கொள்வேன் என்கிறாள்.
13. கண்ணனோடு சம்பந்தப்பட்டவைகளான அவனது ஆடை, குழல், மாலை, அவனது கால் தூசி போன்றவையாவது தனக்குக் கிடைக்க வேண்டும் என்று வேண்டுகிறாள்.
14. இறுதியில், பிருந்தாவனத்தில் கண்ணனைக் கண்ட காட்சிகளைப் பாடுகிறாள். கண்ணன் என்னவெல்லாம் செய்கிறான் என்பதை மிக அழகாகப் பாடி, நிறைவு செய்கிறாள்.

nAchiyAr thirumozhi

In tiruppaavai, Andal sings the glory of Sri Narayana and got the drums etc. Now in Nachiyar thirumozhi, she sings under different circumstances, putting herself in different roles and gives a varied experience. In all the songs, her aim is to become one with Krishna. We will see in detail when coming to the respective thirumozhi. Just giving a gist of what has been sung in each tirumozhi.

1. She offers her prayers to Manmadhan and asks him to help her to reach Krishna.
2. She considers herself as the girl of Ayarpadi and sings about Krishna's pranks with them. She asks Him not to destroy the mud houses constructed by them on the streets.
3. Gopika vastraaharaNam is explained here. She pleads Krishna to give back the clothes.
4. She considers herself as one among the women of Ayarpadi who underwent different kinds of experiences with Krishna and sings the same.
5. She asks the nightingale to signal her on seeing the arrival of lord Krishna.
6. She had a dream that Krishna marries her and tells the various events happening in the wedding.
7. She praises the conch in the hand of Vishnu and asks it if she too can get a place like it.
8. She sends the clouds as a messenger and asks them to convey her messages to the Lord.
9. She sings to the lord of Tirumalirumcholai and offers him the sweet dishes etc.
10. She asks the  lord that will he come only if her father Sri Periyazhwar asks him to come.
11. She sings to the lord of Srirangam and conveys her feelings.
12. She describes the various places from Mathura to Dwaraka that had the diving experience of Krishna from His birth to his ascend to the throne.
13. She asks to each of Krishna's belonging like His silk dhoti, flute, garland or his foot dust if they can come to her.
14. She reaches Brindavan and sees Krishna and all his activities and narrates it.

திருப்பாவை பாடல் 30 - Tiruppaavai Song 30

கோதைமொழி கோலமொழி - 30

30.
வங்கக் கடல்கடைந்த மாதவனைக் கேசவனைத்
திங்கள் திருமுகத்துச் சேயிழையார் சென்று இறைஞ்சி
அங்கப் பறைகொண்ட ஆற்றை அணிபுதுவைப்
பைங்கமலத் தண்தெரியல் பட்டர்பிரான்
கோதைசொன்ன சங்கத் தமிழ்மாலை முப்பதும் தப்பாமே
இங்கு இப்பரிசுரைப்பார் ஈரிரண்டு மால்வரைதோள்
செங்கண் திருமுகத்துச் செல்வத் திருமாலால்
எங்கும் திருவருள்பெற்று இன்புறுவர் எம்பாவாய்.

பலஸ்துதியாக அமைந்த நிறைவுப் பாடல். இப்பாடல்களைப் படிப்போர் பெறும் பேறு என்ன என்பதை ஆண்டாள் கூறுகிறாள்.

கப்பல்கள் நிறைய பயணிக்கும் கடலினைக் கடைந்த பெருமானான (மாதவன், கேசவன்) கண்ணனை, நிலவு போன்ற முகப்பொலிவுடைய பெண்கள் (திங்கள் திருமுகத்துச் சேயிழையார்) அவனிடம் சென்று (அங்கு சென்று இறைஞ்சி), கேட்டுப் பறையைப் பெற்றுக்கொண்ட வழியை (அப் பறைகொண்ட ஆற்றை ஆறு - வழி), அழகிய புதுவை (வில்லிபுத்தூர்) நகரில் உள்ளவரும், குளிர்ந்த தாமரை மலர் மாலையை அணிந்தவருமான (பைங்கமலத் தண் தெரியல்) விஷ்ணுசித்தர் (பட்டர்பிரான்) அவரின் மகளான கோதை சொன்ன இந்தச் சங்கத் தமிழ் மாலை முப்பது பாட்டினையும் விடாது (தப்பாமே = தப்பாமல்) எந்நாளும் பாடுபவர் பெறும் பேறு என்ன?

மால் வரைத் தோள் ஈரிரண்டு (2 * 2 = நான்கு) நான்கு பெரிய தோள்கள் [மல்லாண்ட திண்தோள் மணிவண்ணன் அல்லவா அவன்!] உடையவனும், அழகிய முகத்தில் சிவந்த தாமரையைப் போன்ற கண்கள் உடையவனுமான திருமாலால் எங்கும் என்றும் எப்போதும் திருவருள் கிடைக்கப்பெற்று இன்பமாய் இருப்பார்கள்.

மாதவன், கேசவன் என்று இரண்டு நாமங்களை ஏன் கூறுகிறாள்? வங்கக் கடல் கடைந்த திருமால் என்று சொன்னால் போதாதா? கடலைக் கடைவதற்கு, கூர்மாவதாரம் எடுத்து, மலை மூழ்காமல் காத்தவனும் அவனே. தேவாசுரர்கள் கடைய அவர்களுக்கு உதவியவனும் அவனே. அதனால் இரண்டு முறை கூறுகிறாள்.

சங்கத் தமிழ் மாலை என்றால் - கூட்டமாக, பெண்கள் யாவரும் கண்ணனிடம் சென்று பிரார்த்திக்கிறார்கள். சங்கம் என்றால் கூட்டம். தனியாக பிரார்த்திக்கவில்லை. கூடி இருந்து குளிர்ந்தமையால், சங்கத் தமிழ் மாலை.

பெருமாள் இருக்கும் இடமே பிராட்டி இருக்கும் இடம். பிராட்டி இருக்கும் இடமே பெருமாள் இருக்கும் இடம். திருமாலின் திருமார்பில் உறைபவளான இலக்குமி தேவி, எல்லா சௌபாக்கியங்களையும் நமக்கு அருள்வாள்.

kOthaimozhi kOlamozhi - 30

30.
vanga kadal kadaindha maadhavanai kesavanai,
thingaL thirumugatthu sEyizhaiyaar chendru iranji,
anga paRai koNda aatRai - aNipudhuvai
paimkamala thaNtheriyal pattarpirAn kOdhai sonna
sanga thamizh maalai muppathum thappaamE
ingu ipparisu uraippaar eerirandu mAl varai thOL
chengaN thirumugatthu selva thirumAlAl
engum thiruvaruL petRu inbuRuvar empAvAi

The concluding song of Thirupaavai is the phalasthuthi - the outcome that one will get on reciting a sloka. Andal starts this song with amrutha madhanam episode. Vishnu supported the mountain in the form of a tortoise (koormAvataram) that was kept as the churning device to churn the milky ocean (thiruppaarkadal / ksheerabdhi). He gave strength to the dEvas to pull the vAsuki snake to turn the mountain. He himself came out as Dhanvantri with the pot of nectar (amrutha kalasam) in his hands. He himself took the form of Mohini and gave nectar to the devas and hid the same from the asuraas. So Andal says the lord as "vanga kadal kadaindha (churned) mAdhavan, kesavan". Vangam means ship. Lot of ships were seen on the ocean.

The girls who undertook pAvai nOnbu are described as those with beautiful face like moon (thingaL thirumugatthu sEyizhaiyaar). These girls (sEyizhaiyaar - sEy means beautiful, izhai - girl, aar - plural (girls)) went to the lord's (madhavan, kesavan) place (angu [aayarpAdi]), prayed to him (iRainji) for the drums (ap paRai) and eventually got it (koNda). The entire episode narrating the way (aaRu - way; aatRai) to achieve it was told by Andal (kOdhai sonna) by way of 30 tamil poems (sanga thamizh mAlai muppathu).

Andal (kOdhai) describes herself as the daughter of Sri PeriyAzhvar (pattar piraan). Periyazhwar wears a cool garland (thaN theriyal) made of fresh lotus (paim kamalam).

She also describes her place as ANi pudhuvai (villi putthoor - putthoor is pudhiya oor or new town / ever fresh place). Ani pudhuvai means beautiful pudhuvai.

Vishnu (selva thirumAl) is described as the one with four broad shoulders (eerirandu = 2 x 2 = 4; maal varai thOL), the one with red eyes (chengaN) on the handsome face (thirumugatthu).

Those who recites these 30 songs without fail (thappAmE - thappaamal; thappAmE ingu ipparisu uraippar), will be blessed (thiruvaruL petRu) with happieness (inburuvar) by lord vishnu, wherever they go (engum).

lOkAH samsthAH sukhinO bhavanthu!

திருப்பாவை பாடல் 29 - Tiruppaavai Song 29

கோதைமொழி கோலமொழி - 29

29.
சிற்றம் சிறுகாலே வந்துஉன்னை சேவித்து உன்
பொற்றாமரை அடியே போற்றும் பொருள்கேளாய்
பெற்றம் மேய்த்து உண்ணும் குலத்தில் பிறந்து நீ
குற்றுஏவல் எங்களைக் கொள்ளாமல் போகாது
இற்றைப் பறைகொள்வான் அன்று காண் கோவிந்தா
எற்றைக்கும் ஏழ்ஏழ் பிறவிக்கும் உன்தன்னோடு
உற்றோமே ஆவோம் உனக்கேநாம் ஆட்செய்வோம்
மற்றைநம் காமங்கள் மாற்றேலோர் எம்பாவாய்.

இந்தப் பாடலில், என்றும் இறைவன் ஒருவனுக்கே சேவை செய்வோம் என்பதை ஆணித்தரமாக சொல்கிறாள். "எற்றைக்கும் ஏழேழ் பிறவிக்கும் உந்தன்னோடு உற்றோமே ஆவோம்; உனக்கே நாம் ஆட்செய்வோம்" என்கிறாள். மற்றவை எதுவுமே வேண்டாம் (மற்றை நம் காமங்கள் மாற்று) என்றும் கூறுகிறாள்.

சிற்றம் சிறு காலே - அதி காலைப் பொழுதில், நாங்கள் யாவரும் வந்து, இறைவனான உன்னை சேவித்து, உன் பொற்றாமரை பதத்தைப் போற்றுகிறோம். இதை எதற்காகச் செய்கிறோம் என்று நீ கேட்பாயாக.

பெற்றம் - மாடு. மாடுகளை மேய்ப்பது, உணவு உண்பது என்று இவற்றைத் தவிர, மற்றெதுவுமே அறியாத ஆயர்குலத்தில் எங்களுக்குப் பெருமை சேர்ப்பதற்காக நீ வந்து பிறந்தாய். எங்களது சிறிய கைங்கர்யத்தை (குற்றேவல் - குறு = ஏவல்) ஏற்று, எங்களுக்கு இன்று பறை முதலியனவற்றை அருளினாய். வெறும் பறைகளை பெருவதற்கா நாங்கள் வந்தோம்? பறையை வாங்கிக்கொண்டு அப்படியே வந்த வழி செல்பவர்கள் அல்ல நாங்கள். என்றென்றும் உன்னோடு மட்டுமே உறவு கொள்வோம். உனக்கு மட்டுமே கைங்கர்யம் செய்வோம். உன் சம்பந்தம் இல்லாத மற்ற விஷயங்கள் எதுவுமே எங்களுக்கு வேண்டாம்.

உன்னைப் பணிந்தவர்களுக்குப் பிறவி என்பதே கிடையாது. அப்படியும் பிறவி(கள்) வந்தாலும், உனக்குக் கைங்கர்யம் செய்யும் பிறவியாக அது அமைய வேண்டும்.

பிறவா வரம் தாரும் இறைவா, பிறந்தாலும் நின் திருவடி மறவா வரம் தாரும் என்னும் பாபநாசம் சிவன் பாடலை நினைவூட்டுகிறது

இவ்வாறு வேண்டுகிறாள்.

ஏழேழ் என்பது - எண்ணற்ற என்னும் பொருளில் கொள்ள வேண்டும். (7*7 அல்ல 7 + 7 அல்ல 7^7 என்றெல்லாம் குழப்பிக்கொள்ள வேண்டாம்)

kOthaimozhi kOlamozhi - 29

29.
chitRanchiRu kAlE vandhunnai sEvitthu un
potRAmarai adiyE pOtRum poruL kElAi
petRam mEitthu uNNum kulatthil piRandhu nee
kutREval engaLai koLLAmal pOgAthu
itRai paRai koLvAn andRukAN gOvindA
etRaikkum yEzh yEzh piRavikkum undhannOdu
utROmE AavOm unakkE nAm aatseivOm
matRai nam kAmangaL mAtRu yEl Or empAvAi

In this song, AndAl says to Krishna: "See, Dear Govinda (kAN Govinda), the objective of  undertaking pAvai nOnbu - coming and worshipping you (vandhu unnai sevitthu) , singing the fame of your lotus feet (un potRamarai adiye potrum poruL), early in the morning (chitranchiru kAle) is not for just getting the drums (itRai paRai koLvAn andRu) and other things like blessings from the Lord in this birth. It is like, even if we get several births (etRaikkum yEzh Yezh piRavikkum) due to our karma, in all those births, we must be with you (lord) [undhannodu utrOm] and we should surrender to you and to you alone [unakke naam aatseivOm].

Please help us to get rid of our mind from being attached to other materialistic matters (matrai nam kaamangal maatru). Please bless us with a mind to think of you alone.

yEzh yEzh should be understood as innumerable. Not as 7 x 7 or 7+7 or something like that.

திருப்பாவை பாடல் 28 - Tiruppaavai Song 28

கோதைமொழி கோலமொழி - 28

28.
கறவைகள் பின்சென்று கானம்சேர்ந்து உண்போம்;
அறிவு ஒன்றும் இல்லாத ஆய்க்குலத்து உந்தன்னைப்
பிறவி பெறுந்தனைப் புண்ணியம் யாம் உடையோம்;
குறை ஒன்றும் இல்லாத கோவிந்தா, உந்தன்னோடு
உறவேல் நமக்கு இங்கு ஒழிக்க ஒழியாது; அறியாத
பிள்ளைகளோம் அன்பினால் உந்தன்னை
சிறுபேர் அழைத்தனமும் சீறி அருளாதே
இறைவா நீ தாராய் பறையேலோர் எம்பாவாய்.

இந்தப் பாடலில், எளியவர்களான அடியார்கள் ஏதேனும் தவறாக இதுவரை கூறியிருந்தால், அதைக் கண்டு சினம் கொள்ளாமல், மன்னித்து அருள வேண்டும் என்கிறாள்.

"குறை எதுவும் இல்லாதவன் கோவிந்தன் ஒருவனே. நாமெல்லாம், அறிவு அற்றவர்கள். கறவைகளின் பின்னே சென்று, காட்டில் கூடி உணவு உட்கொள்வோம். அவ்வளவே. அப்படிப்பட்டவர்கள் ஆயினும், எங்களுக்காக, ஆயர்குலத்தில் வந்து கண்ணனே, நீ உதித்தாய். எப்படிப்பட்ட புண்ணியம் நாங்கள் செய்து, உன்னைப் பெற்றோம்!" என்று பெருமை கொள்கிறாள்.

"கண்ணா, உனக்கும் எங்களுக்கும் உள்ள இந்த உறவு, யார் நினைத்தாலும் ஒழிக்க முடியாது. நாங்கள் அறியாப் பிள்ளைகளே. ஏதேனும் தவறாக உன்னை அழைத்திருந்தால், அதைக்கண்டு சீற்றம் கொள்ளாமல், பறையை அருள வேண்டும்" என்கிறாள்.

பகவன் நாமத்தைச் சொல்லவேண்டும் என்று ஆசைக்கொண்டு உச்சரித்தால் போதும். உச்சரிப்புப் பிழை இருந்தாலும், நம் எண்ணம் தூய்மையாக இருப்பதால், இறைவன் மகிழ்வான். குழந்தையின் மழலைச்சொல் கேட்டு, எப்படி, தாய் மகிழ்வாள்! அதுபோலாவே இறைவனும்.

kOthaimozhi kOlamozhi - 28

28.
kaRavaigaL pin sendRu kaanam sErndhu uNbOm
aRivu ondRum illAtha aaikulatthu undhannai
piRavi peRundhanai puNNiyam yaam udaiyOm
kuRai ondRum illAtha gOvindA undhannOdu
uRavEl namakku ingu ozhikka ozhiyAthu
aRiyAtha piLLaigaLOm anbinAl undhannai
siRupEr azhaitthanamum seeRi aruLAdhE
iRaivA nee thArAi paRaiyEl Or emPAvai

This song is like an appeal to the Lord.

Andal says to the Lord:

Hey Govinda, You are without any blemish (kuRai ondrum illaatha).

We are very much ignorant (aRivu ondrum illaatha), cattle rearing clan (Aaikulam), who knows nothing other than going behind the cattles (kaRavaigaL pin sendru) to the forest (kAnam sErndhu) and eat there (uNbOm).

We dont even know what good deeds have we done, to have you been born amongst us (undhannai piRavi perundhanai puNNiyam yaam udaiyom).

This relationship between you and us can never be destroyed (undhannodu uRavEl namakku ingu ozhikka ozhiyaathu).

We, out of our ignorance (aRiyaatha pillaigalom), would have called you with silly names (undhannai siRupEr azhaitthanamum) out of love (anbinAl).

Please do not get angry with us (seeRi aruLaathe). Please give us protection (paRai).

What is evident from this is, God will accept how ever we call him out of love.

திருப்பாவை பாடல் 27 - Tiruppaavai Song 27

கோதைமொழி கோலமொழி - 27

27.
கூடாரை வெல்லும்சீர் கோவிந்தா உந்தன்னைப்
பாடிப் பறைகொண்டு யாம்பெறும் சம்மானம்
நாடு புகழும் பரிசினால் நன்றாகச்
சூடகமே தோள்வளையே தோடே செவிப்பூவே
பாடகமே என்றனைய பலகலனும் யாம்அணிவோம்
ஆடை உடுப்போம் அதன்பின்னே பாற்சோறு
மூடநெய் பெய்து முழங்கை வழிவாரக்
கூடி இருந்து குளிர்ந்தேலோர் எம்பாவாய்.

மிகவும் முக்கியமான பாடல். சத்சங்கம் என்றால் கூடி இருக்க வேண்டும் என்பதை உணர்த்தும் அற்புதமான பாடல்.

26 ஆம் பாடலில், பறை முதலியவற்றை அருள வேண்டும் என்று கேட்டாகிவிட்டது. இந்தப் பாடலில், கண்ணன் அவற்றைத் தந்துவிட்டான் என்று அறிவிக்கிறாள். அதனால் அனைவரோடும் தாம் கூடி இருந்து மனம் குளிர்ந்து, நோன்பின் பலனை அடைந்துவிட்ட மகிழ்ச்சியைக் கொண்டாடப் போவதாகப் பாடுகிறாள்.

கூடார் என்றால் பகைவர். பகைவர்களை வெல்லும் சிறப்பு மிகுந்த கோவிந்தா! என்று தொடங்குகிறாள். கோவிந்தனைப் பாடி, பறையைப் பெற்றுவிட்டோம். இதனால் நமக்குக் கிடைக்கப்போகும் வெகுமதி என்னவென்றால், "நாடு புகழும் பரிசு". அதாவது மக்களின் பாராட்டு. அவர்கள் பாரட்டுவதற்குக் காரணம் என்னவென்றால், அவர்கள் மகிழ்வோடு இருக்கிறார்கள். அவர்கள் மகிழ்ச்சிக்குக் காரணம், இறைவன் அருளே. அதனால், நமக்கு இறையருள் கிட்டியதால், சூடகம், தோள் வளை, தோடு, செவிப்பூ, பாடகம் முதலிய ஆபரணங்களை அணிந்து, எம்பெருமானும், பிராட்டியும் மகிழும் வண்ணம் மங்களகரமாக இருப்போம். புதிய ஆடைகளை உடுப்போம். அதற்குப் பின், பால் சோறு உண்போம். சக்கரைப்பொங்கல் அல்லது அக்காரவடிசல் என்னும் பால் சோறு. அது எப்படி இருக்கிறது? நெய்யில் மூழ்கி இருக்கிறது. அந்த நெய்யானது, பாத்திரத்தில் கைவிட்டு பொங்கலை எடுப்பவரின் முழங்கை வரை வழிகிறது. அப்படிப்பட்ட பிரசாதத்தை, எல்லாரோடும் சேர்ந்து உண்போம்.

இவ்வாறு பாடி முடிக்கிறாள்.

kOthaimozhi kOlamozhi - 27

27.
koodArai vellum seer gOvindA undRannai
pAdi paRaikoNdu yAm perum sammAnam
nAdu pugazhum parisinAl nandRAga
choodagamE thOLvaLaiyE thOdE sevippoovE
pAdagamE endRanaiya palgalanum yAm aNivOm
aadai uduppOm athan pinnE pAl sORu
mooda nei peithu muzhangai vazhivAra
koodi irundhu kulirndhu yEl Or empAvAi

This song explains the result achieved by following the pAvai nOnbu in mArgazhi month. Till this song, the girls have not adorned them with ornaments. In this song, Andal says since they have achieved the result of pAvai nOnbu (winning the lord's heart, his gift like drum etc), they wear new dress (aadai uduppOm), ornaments like choodagam, thOLvaLai, thOdu [ear rings], sevi poo, pAdagam and other ornaments (endranaiya pal kalanum yaam anivom).

They sang (pAdi) the lord's fame [fame (seer) of GovindA who is capable of winning over (vellum) those who didnt surrender at His feet (koodAr)] and got the gift (paRai kONdu) from the lord himself (yaam perum sammaanam) . They will be celebrated by the world for their achievement (nAdu pugazhum parisu). In the first song, Andal says they will follow pAvai nonbu and be praised by the world (pArOr pugazha padindhu). In this song, she has achieved it.

So, after achievement what is there? Obviously celebration. They celebrate by eating a sweet. It is made of rice, jaggery and milk (pAl- milk, SORu - rice). But this is covered by huge quantities of ghee (mooda nei peithu), which adds taste. During the period of pAvai nOnbu, they avoided milk and ghee (nei uNNOm pAl uNNOm). Now they take it. The high ghee content is well explained by the phrase mooda nei peithu muzhangai vazhi vAra - if they take the sweet from the container, the ghee flows down from their hand till elbow (muzhangai).

Another important point to note is, they celebrate together along with the Lord, who gave them this success. Koodi irundhu kuLirndhu.

திருப்பாவை பாடல் 26 - Tiruppaavai Song 26

கோதைமொழி கோலமொழி - 26

26.
மாலே மணிவண்ணா மார்கழி நீராடுவான்
மேலையார் செய்வனகள் வேண்டுவன கேட்டியேல்
ஞாலத்தை எல்லாம் நடுங்க முரல்வன
பால்அன்ன வண்ணத்து உன் பாஞ்ச சன்னியமே
போல்வன சங்கங்கள் போய்ப்பாடு உடையனவே
சாலப் பெரும்பறையே பல்லாண்டு இசைப்பாரே
கோல விளக்கே கொடியே விதானமே
ஆலின் இலையாய் அருளேலோர் எம்பாவாய்.

இந்தப் பாடலில் தமக்கு வேண்டுவனவற்றை எல்லாம் கண்ணனின் முன் மொழிகிறாள் ஆண்டாள். எதற்காக அவைகளை வேண்டுகிறாள் என்னும் காரணத்தையும் தெரிவிக்கிறாள்.

திருமாலே! மணிவண்ணா! மார்கழி மாதம் நீராடி, நோன்பு நோற்று உன்னைத் துதிக்கும் எங்களுக்கு வேண்டுவன என்ன என்பதை இப்போது கூறுகிறேன். கேட்டருள்வாயாக.

1. உன் கையில் இருக்கும் பாலின் நிறம் உடைய பாஞ்சஜன்யம் என்னும் சங்கானது, எப்படி இந்த உலகத்தை நடுநடுங்கச் செய்யும் பெரும் சத்தம் உடையது! அது போல எங்களுக்கும் பல வெண்சங்குகள் வேண்டும். அப்போது தான், நாங்கள் எல்லாரையும் எழுப்பி, வழிபாட்டிற்கு வருமாறு அழைக்க முடியும். (ஞாலத்தை எல்லாம் நடுங்க முரல்வன, பாலன்ன வண்ணத்து உன் பாஞ்சசன்னியம் போல்வன சங்கங்கள்)

2. பெரிய பறை வாத்தியம் (சாலப் பெரும் பறை)

3. பல்லாண்டு இசைப்பவர்கள் (பாகவதர்களையும் தந்தருள வேண்டும் என்று பெருமான் இடத்திலேயே கேட்கிறாள். அவன் அருளாலே தான் அவனை வணங்க முடியும் என்பதைப் பறைசாற்றுகிறது இந்த இடம்)

4. அழகிய விளக்கு (கோல விளக்கு) - விடியற்காலையில் அடியார்கள் கூடுவதற்கு வெளிச்சம் வேண்டும் அல்லவா?)

5. கொடி - நாம் யாவரும் அடியார் என்பதைக் காட்ட ஒரு கொடி. ஒரு கொடியின் கீழ் இருக்கிறோம் என்றால், நம் எண்ணம், பேச்சு, செயல் யாவும் ஒத்துப்போக வேண்டும். அதற்காகவே நாட்டிற்குக் கொடி, கட்சி என்றால் கொடி என்று உள்ளது.

6. விதானம் - பந்தல் வேண்டும் என்கிறாள். மார்கழி குளிர் காலம் அல்லவா? அந்தப் பனித்துளிகள் நம் மேல் விழுந்து, நமக்கு இடையூறு அளிக்காமல் இருப்பதற்காக ஒரு கூடாரம் / பந்தல் வேண்டும் என்கிறாள்.

இவை யாவையும், ஆலிலையில் அறிதுயிலும் அச்சுதனே, அருள்வீராக

என்று முடிக்கிறாள்.

kOthaimozhi kOlamozhi - 26

26.
mAlE! maNivaNNA! mArgazhi neerAduvaan,
mElaiyaar seivanagal vEnduvana kEttiyEl-
gnaalatthai yellam nadunga muralvana
paalanna vannatthu paancha janyame
pOlvana sangangaL, pOi pAdu udayanave
saalap perum paRaiyE, pallAndu isaippArE,
kOla viLakkE, kodiyE, vidhAnamE,
Alin ilaiyaai arulElOr empAvAi

In this song, AndAl answers to the question asked by the Lord. The lord asks her, "what is mArgazhi neerAttam? what do you want from me for following the pAvai nOnbu?"

Andal addresses the lord as "Oh the beloved one (mAl), lord with the complexion of sapphire (maNi vaNNan), the objective of this pAvai nOnbu is to get you. That is be always with you, in your thought. So for that we need some instruments like conch (sangangaL), drum [paRai] (to wake up people), singers (to sing your fame - pallAndu isaippAr), lamp to show the path (viLakku), flag (kodi - to show our unity) and a make shift shelter (vidhAnam - to protect us from the fog, snow drops). Granting these things is not a problem to you. Because you, once during the deluge, had the entire universe in your stomach and you were comfortably sleeping on a banyan leaf (aalin ilaiyaai).

The conch should be like your conch - pAnchajanyam, whose sound (muralvana) trembles (nadunga) the whole world (gnalam) and which is as white as milk (pAl anna vannatthu).

The drum should be having lot of space (pOi paadu) and should be big (saala perum) so that it sounds loudly.

திருப்பாவை பாடல் 25 - Tiruppaavai Song 25

கோதைமொழி கோலமொழி - 25

25.
ஒருத்தி மகனாய்ப் பிறந்து ஓர் இரவில்
ஒருத்தி மகனாய் ஒளித்து வளரத்
தரிக்கிலான் ஆகித் தான் தீங்கு நினைந்த
கருத்தைப் பிழைப்பித்துக், கஞ்சன் வயிற்றில்
நெருப்பென்ன நின்ற நெடுமாலே! உன்னை
அருத்தித்து வந்தோம் பறைதருதி யாகில்
திருத்தக்க செல்வமும் சேவகமும் யாம்பாடி
வருத்தமும் தீர்ந்து மகிழ்ந்தேலோர் எம்பாவாய்.

இந்தப் பாடலில், கண்ணனின் பிறப்புப் பற்றி ஆண்டாள் பாடுகிறாள்.

மதுரையில், கம்சனின் ராஜ்ஜியத்தில் உள்ள ஒரு சிறைச்சாலையில், தேவகி - வசுதேவருக்குப் பிறந்தான். (ஒருத்தி மகனாய்ப் பிறந்து). அன்று இரவில், வசுதேவர், ஒரு கூடையில் அக்குழந்தையை, யாருக்கும் தெரியாமல் (ஒளித்து) எடுத்துக்கொண்டு, யமுனையின் மறுகரையில் உள்ள, கோகுலத்திற்கு எடுத்துச் சென்று, யசோதையின் அருகில் வைத்தார். யசோதையின் குழந்தையை சிறைக்கு எடுத்து வந்தார். கோகுலத்தில், யசோதையின் மகனாக வளர்ந்தான் கண்ணன் (ஒருத்தி மகனாய் ஒளித்து வளர).

சிறையில் உள்ள பெண் குழந்தையைக் கொல்ல கம்சன் வந்தான். அப்போது, அக்குழந்தை, கம்சனின் பிடியிலிருந்து தப்பித்து, வானை நோக்கி சென்றது. மேலும், கம்சனிடம், "உன்னைக் கொல்லப் போகும் குழந்தை, கோகுலத்தில் வளர்கிறது" என்று கூறி, அவனது அச்சத்தை மேலும் பெருக்கியது. தீங்கு செய்ய வேண்டும் என்ற எண்ணத்தில் இருக்கும் கம்சனின் வயிற்றில் நெருப்பாய் நின்றான் கண்ணன்.

கம்சனுக்கு அச்சத்தை விளைவித்த கண்ணனே, உன்னிடம் நாங்கள் ஆசைக்கொண்டு வந்தோம். நீ, நாங்கள் கேட்கும் பறையைத் தந்தருளினால், உன் பிரட்டி மகிழும் வண்ணம், எங்களிடம் இருப்பனவற்றை, சமர்ப்பிக்கிறோம். உனக்கே சேவை செய்து, உன் புகழைப் பாடி எங்களது வருத்தத்தைத் (உன்னைக் காணாமல் இருந்ததினால் உண்டான வருத்தத்தை / பிறவித் துன்பத்தை) தீர்த்துக்கொண்டு மகிழ்வோடு இருப்போம்.

kOthaimozhi kOlamozhi - 25

25.
orutthi maganaai piRandhu Or iravil
orutthi maganaai oLitthu vaLara
tharukkillaan aagi thaan theengu ninaindha
karutthai pizhaippitthu kanjan vayitRinil
neruppenna nindRa nedumAle unnai
arutthitthu vandhOm paRai tharuthiyaagil
thirutthakka selvamum sEvagamum yAm pAdi
varutthamum theerndhu magizhndhElOr empAvAi

This song describes the birth of Sri krishna in few lines. Krishna was born to Devaki - VasudEva in the prison of KamsA's kingdom Mathura (orutthi maganaai pirandhu). Immediately after his birth, in the dark night (Or iravil), he was transported to Ayarpadi secretly (oLitthu) by VasudEva and was left with Yasodha - Nanda gopan and grew there (orutthi maganaai valara).

Kamsa killed all the elder siblings of Krishna and was about to kill the girl child (pretended eight child of Devaki -
vasudeva). But it was yOga Maya who was born to Yasodha at Ayarpadi and was brought back by Vasudeva secretly. Kamsa does not want that child to live. He could not bear the news that the eight child of Devaki was alive (tharukkillaan). He wanted to harm the child who is growing at Ayarpadi (thaan theengu ninaindha kanjan). He devised sevaral plans to kill Krishna. But all his plans were destroyed (karutthai pizhaippitthu) and Krishna stood as a fire in Kamsa's stomach, making him tensed (neruppu ena nindra nedumAl).

Oh Lord (nedumAl), we all have come to you out of our love (arutthitthu vandhOm) with a belief that you will grant us our wish (parai). If you grant us our wish (paRai tharuthi yaagil), we will offer our service (sEvagam) and our belongings (that will make your consort happy - thiru thakka selvam) by singing your fame (yaam paadi) and empty all of our sorrows (varutthamum theerndhu) attained due to separation from you and will be happy thereafter (magizhndhu).

திருப்பாவை பாடல் 24 - Tiruppaavai Song 24

கோதைமொழி கோலமொழி - 24

24.
அன்று இவ்வுலகம் அளந்தாய் அடிபோற்றி
சென்றங்குத் தென்னிலங்கை செற்றாய் திறல்போற்றி
பொன்றச் சகடம் உதைத்தாய் புகழ்போற்றி
கன்று குணிலா எறிந்தாய் கழல்போற்றி
குன்று குடையாய் எடுத்தாய் குணம்போற்றி
வென்று பகைகெடுக்கும் நின்கையில் வேல்போற்றி
என்றென்று உன் சேவகமே ஏத்திப் பறைகொள்வான்
இன்றுயாம் வந்தோம் இரங்கேலோர் எம்பாவாய்

இப்பாடல் ஒரு அர்ச்சனை பாடல் என்றே சொல்ல வேண்டும்.

முதலில் வாமனாவதாரம் பற்றி வருகிறது. முன்பொருநாள், இந்த உலகத்தை, உன் திருவடியாலே அளந்தாவனே! உனது பாதத்திற்கு என் வணக்கங்கள்.

அடுத்து இராமாவதாரம் வருகிறது. சென்று அங்குத் தென் இலங்கை செற்றாவனே! உன் வீரத்திற்கு என் வணக்கங்கள்.

இனி கண்ணனின் அவதார லீலைகள் வருகிறது.

பொன் நிறம் கொண்ட, சக்கர வடிவில் வந்த சகடாசுரனை உதைத்து அழித்த உன் புகழுக்கு என் வணக்கங்கள்.
கன்றின் வடிவில் வந்த வத்ஸாசுரனை, ஒரு கல்லாக தூக்கி, விளா மரத்தின் வடிவில் இருந்த கபித்தாசுரனின் மேல் எறிந்தவனே, உன் கழலுக்கு என் வணக்கங்கள்.
கொடிய மழையிலிருந்து, கோகுலத்தைக் காக்க, கோவர்தன மலையைக் குடையாய்ப் பிடித்தவனே, உன் தயாள குணத்திற்கு என் வணக்கங்கள்.
பகைமையை அழிக்கும் வல்லமையுடைய உன் கையில் இருக்கும் வேலுக்கு என் வணக்கங்கள்.

இவ்வாறெல்லாம் புகழ்ந்து, உனக்குச் சேவை செய்வதையே லட்சியமாக உடைய எங்களுக்குக் கருணை புரிய வேண்டும். பறை வாத்தியத்தை அருள வேண்டும்.

என்று பாடி முடிக்கிறாள்.

kOthaimozhi kOlamozhi - 24

24.
andRu ivvulagam aLandhaai adi pOtRi
chendRu angu then ilangai chetRAi thiRal pOtRi
pondRach chagadam udhaithaai pugazh pOtRi
kandRu kunilaa eRindhAi kazhal pOtRi
kundRu kudaiyaai edutthaai guNam pOtRi
vendRu pagai kedukkum nin kaiyil vEl pOtRi
endRu endRu un sEvagamE yEtthi paRai koLvAn
indRu yaam vandhOm irangElOr empAvAi

In this song, the avatAra leelaas are very well portrayed.

1. andRu ivvulagam aLandhaai adi pOtRi - Prostrations (pOtRi) to the feet (adi) of the lord who measured (andRu aLandhaai) this world (ivvulagam) - vAmana avatAram
2. chendRu angu then ilangai chetRAi thiRal pOtRi - Prostrations to the power (thiRal) of the lord who went (sendru angu) to Lanka (then ilangai) and conquered it (chetRAi) - Rama avataram
3. pondRach chagadam udhaithaai pugazh pOtRi - Prostrations to the fame (pugazh) of the lord who kicked (udhaitthaai) the golden hued wheel (pondrach chagadam) - Krishna avataram
4. kandRu kunilaa eRindhAi kazhal pOtRi - Prostrations to the feet (kazhal) of the lord who threw the asura in the form of a calf (vatsaasuran) on the kiwi tree (vilaam pazha maram - kapitthaasuran) - Krishna avataram
5. kundRu kudaiyaai edutthaai guNam pOtRi - Prostrations to the character (gunam) of the lord who took up (edutthaai) the mountain (govardana - kundRu) as an umbrella (kudaiyaai) to save the entire aayarpaadi from deluge - krishna avataram
6. vendRu pagai kedukkum nin kaiyil vEl pOtRi - Prostrations to the spear (vEl) in the hand of the lord (nin kaiyil) that slays the enemity (pagai kedukkum) and conquers the enemies (vendru).

Like this (endru endru) we have come here today (indru yaam vandhOm) singing your fame (yEtthi) to get an opportunity to serve you (un sevagame) and get your protection (paRai koLvAn). Please show your mercy on us (irangu).

திருப்பாவை பாடல் 23 - Tiruppaavai Song 23

கோதைமொழி கோலமொழி - 23

23.
மாரி மலைமுழைஞ்சில் மன்னிக் கிடந்து உறங்கும்
சீரிய சிங்கம் அறிவுற்றுத் தீவிழித்து
வேரிமயிர் பொங்க எப்பாடும் பேர்ந்து உதறி
மூரி நிமிர்ந்து முழங்கிப் புறப்பட்டுப்
போரருமா போலேநீ பூவைப்பூ வண்ணா உன்
கோயில்நின்று இங்ஙனே போந்தருளிக் கோப்புடைய
சீரிய சிங்கா சனத்து இருந்து யாம்வந்த
காரியம் ஆராய்ந்து அருளேலோர் எம்பாவாய்.

மாரி - மழைக்காலம்
மலை முழைஞ்சில் - மலையில் உள்ள குகை.

மழைக்காலத்தில், மலையில் உள்ள குகையில் படுத்துறங்கும், பெருமை மிக்க சிங்கம், அந்த மழைக்காலம் முடிந்தவுடன், துயிலெழுந்து, கூர்மையான கண்களால் பார்க்கும். பின்னர், தன் உடலை ஒரு உதறுதறி, வேரி மயிர் எழும்ப, நிமிர்ந்து எழுந்து, கர்ஜித்து நடக்கத் தொடங்கும். அதுபோல, கண்ணா, பூவைப் பூ போன்ற நிறம் கொண்டவனே, உன் கோயிலின் வாசலுக்கு நீ வர வேண்டும். சிங்கம் போல நடை நடந்து வர வேண்டும்.

பின்னர், பெருமை மிகவுடைய சிம்மாசனத்தில் அமர்ந்து, எங்களது வேண்டுதல்களை பரிசீலித்து, அருள வேண்டும்.

எட்டாவது பாடலில், ஆவாவென்று ஆராய்ந்து அருள் என்று பாடுகிறாள். இங்கு, "யாம் வந்த காரியம் ஆராய்ந்து அருள்" என்கிறாள்.

kOthaimozhi kOlamozhi - 23

23.
mAri malai muzhainjil mannikkidandhu uRangum
seeriya singam aRivutRuth theevizhitthu
vEri mayir ponga eppAdum pOrndhu udhaRi
moori nimirndhu muzhangi puRappattu
pOdharumA pOlE nee poovaippoo vaNNA un
kOyil nindRu innganE pOndharuLi kOppudaiya
seeriya singaasanatthu irundhu yaam vandha
kAriyam Araaindhu aruL yEl Or empAvAi

In this song, the Lord has awaken from sleep. Andal describes it as a lion coming out of the den after the autumn is over.

During rainy season (mAri), Lion (seeriya singam) will be sleeping inside the den (mannik kidandhu uRangum) under the mountain (malai muzhainjil). Once the rain is over, it will wake up (aRivutRu) and see the external world with its sparkling eyes (thee vizhitthu). Then it will get up from that place. How?

It will rise up by shaking its body and mane (vEri mayir ponga eppaadum pOrndhu udhaRi) and then will stand up in a majestic way (moori nimirndhu) and roar (muzhangi). After that it will come out of the den (puRappattu).

Like that (pOdharumaa pOlE), Lord Krishna (poovai poo vanna) comes out of his palace (un kOyil nindru inngane pOndhu aruLi) and sits on His beautiful throne (kOppudaiya, seeriya singAsanatthu irundhu).

After sitting on the throne, Andal asks the lord to shower boons on them after analysing their motives (kAriyam Araaindhu aruL).

In the eight song too, Andaal stresses on giving boons after analysis (aavaavendru aaraaindhu arul). Boons should be given to those whose motive are for World's good. Not all seekers should be granted boons.

திருப்பாவை பாடல் 22 - Tiruppaavai Song 22

கோதைமொழி கோலமொழி - 22

22.
அம்கண்மா ஞாலத்து அரசர் அபிமான
பங்கமாய் வந்து நின் பள்ளிக்கட்டில் கீழே
சங்கம் இருப்பார்போல் வந்து தலைப்பு எய்தோம்
கிங்கிணி வாய்ச்செய்த தாமரைப் பூப்போலே
செங்கண் சிறுச்சிறிதே எம்மேல் விழியாவோ
திங்களும் ஆதித்தியனும் எழுந்தால் போல்
அம்கண் இரண்டும் கொண்டு எங்கள்மேல் நோக்குதியேல்
எங்கள்மேல் சாபம் இழிந்தேலோர் எம்பாவாய்.

இந்தப் பாடலில், இறைவனின் கடைக்கண் பார்வை நமகுக் கிடைத்தால் அதனால் நாம் பெறும் நன்மையைப் பற்றிப் பாடுகிறாள்.

அம் கண் மா ஞாலத்து அரசர் - பெரியதும், அழகியதுமான இந்த பூமியில் ஆட்சி செய்யும் அரசர்கள், மரியாதை நிமித்தமாக (அபிமான பங்கமாய்), நீ பள்ளி கொண்டிருக்கும் கட்டிலுக்கு அருகில் கூடி இருப்பார்கள் (சங்கம் இருப்பார்). அவர்கள் போல், நாங்களும் தலைவணங்கி உன் முன்னே நிற்கின்றோம்.

கிங்கிணி - அரைச்சதங்கை. இடையில் கட்டும் ஒரு ஆபரணம். அதன் மணிகள், பாதி மூடியும், பாதி திறந்தும் இருக்கும். அவ்வாறு பாதி மூடி, பாதி திறந்து  இருக்கும், தாமரைப்பூப்போன்ற உன் கண்களால் (இப்போது தானே பள்ளி எழுந்துள்ளார், அதனால் பாதி மூடி, பாதி திறந்து கண்கள் காணப்படுகிறது) எங்கள் மேல் சிறிது சிறிதாக விழிக்க வேண்டும் என்று கேட்டுக்கொள்கிறாள்.

அவ்வாறு கண்ணன், இவர்களைப் பார்க்க எப்படி இருக்கிறது? சந்திரனும், சூரியனும் உதித்தால் போல இருக்கிறது. அந்தப் பார்வையானது நம் மேல் பட்டால், நம் சாபங்கள் யாவும் ஒழியும். ஐந்தாம் பாடலில் - தீயினில் தூசாகும் என்று பாடினாள். இப்போது இன்னும் ஊர்ஜிதமாக "எங்கள் மேல் சாபம் இழிந்து" என்று பாடுகிறாள்.


kOthaimozhi kOlamozhi - 22

22.
am kaN mA gnAlatthu arasar abimAna
pangamAi vandhu nin paLLik kattil keezhE
sangam iruppaar pOl vandhu thalaippu eithOm
kingini vaai seitha thAmaraip pooppOlE
sengaN siRuchiRidhE emmEl vizhiyAvO
thingaLum Adhithiyanum ezhundhArpOl
am kaN iraNdum koNdu engal mel nOkkuthiyEl
engaL mEl sAbam izhindhu yEl Or empAvAi

This song says the importance of the lord's glance falling on us.

Here also Andal says that the devotees are standing infront of the Lord's home (vandhu thalaippu eithOm) just like the great rulers of this Earth (am kaN mA gnAlatthu arasar) offer their salutations to the Lord, by bowing down their heads  (abimAna pangamAi vandhu) in front of His throne (nin paLLi kattil keezhE sangam iruppaar pOl).

She then asks the lord to glance on them (siruchiridhe emmel vizhiyaavo) with the red eyes (sengaN) that are like the half opened and half closed beads of the hp belt (kinkini). Since the lord has awaken just now, his eyes are not fully opened.

When the lord sees us with his half opened and half closed eyes, how does it looks?


They look like the rising  Sun (adhithiyan) and moon (thingaL). If the lord gives a glance (nokkuthiyel) with his beautiful eyes (am kaN irandum kondu) to the devotees (engal mel), then all the ill deeds, curses will be destroyed (engal mel saabam izhindhu).

திருப்பாவை பாடல் 21 - Tiruppaavai Song 21

கோதைமொழி கோலமொழி - 21

21.
ஏற்ற கலங்கள் எதிர்பொங்கி மீதளிப்ப
மாற்றாதே பால்சொரியும் வள்ளல் பெரும்பசுக்கள்
ஆற்றப் படைத்தான் மகனே! அறிவுறாய்
ஊற்றம் உடையாய்! பெரியாய்! உலகினில்
தோற்றமாய் நின்ற சுடரே! துயில்எழாய்
மாற்றார் உனக்கு வலிதொலைந்துஉன் வாசற்கண்
ஆற்றாது வந்து உன் அடி பணியுமாபோலே
போற்றியாம் வந்தோம் புகழ்ந்தேலோர் எம்பாவாய்.

இந்தப் பாடலில், சரணாகதி தத்துவம் பேசப்படுகிறது.

ஆண்டாள், கண்ணனை எவ்வாறெல்லாம் அழைக்கிறாள்? முதலில், கோகுலத்தில் உள்ள பசுக்களின் சிறப்பைச் சொல்கிறாள்.

மூன்றாவது பாடலில், வாங்க குடம் நிறைக்கும் வள்ளல் பெரும்பசுக்கள் என்றாள். இப்போது, ஏற்றக் காலங்கள் எதிர் பொங்கி மீதளிப்ப, மாற்றாதே பால் சொரியும் வள்ளல் பெரும்பசுக்கள்" என்கிறாள். அதாவது, பசுக்கள் பாலைத் தானாகவே தருகின்றன. நாம் சென்று கறக்க வேண்டும் என்பதே இல்லையாம் கோகுலத்தில். அந்தப் பாலானது, பாத்திரத்தைத் தாண்டி, வழிந்து ஓடுகின்றது. அப்படிப்பட்ட பசுக்களைக் காக்கும் "நந்தகோபனின் மகனே" என்று முதலில் அழைக்கிறாள். ஆற்றப் படைத்தான் மகனே என்று அழைக்கிறாள்.

அடுத்து, "ஊற்றம் உடையாய்" என்று அழைக்கிறாள். ஊற்றம் என்றால் ச்ரத்தை / ஈடுபாடு. அடியாரைக் காப்பதில் கண்ணனுக்குத் தனி ஈடுபாடு.

"பெரியாய்" என்றும் அழைக்கிறாள். பெருமை மிக்கவன் பெரியவன்.

இதுபோக, உலகின் தோற்றமாய் நின்ற சுடரே என்றும் அழைக்கிறாள்.

அறிவுறாய், துயில் எழாய் என்று கண்ணனைக் கேட்டுக்கொள்கிறாள். அறிவுறுதல் என்றால் பள்ளி எழுதல்.

இப்போது, கண்ணனை எழுப்பியாயிற்று. தாங்கள் எப்படி இருகின்றோம் என்பதை, அவனுக்குக் கூறுகிறாள். "கண்ணனே, உன்னை எதிர்த்தவர்கள் யாவரும், தோல்வியுற்று, உன் வாசலில் வந்து நின்று, உன் கருணையை எதிர்நோக்கி, உன் காலடியில் பணிவார் போல, நாங்களும் உன் வாசிலில் வந்து நின்று, உன் புகழைப் போற்றி, காத்துக்கிடக்கிறோம்" என்று பாடுகிறாள். அடுத்தப் பாடலிலும் இதன் தொடர்ச்சி வரும்.

kOthaimozhi kOlamozhi - 21

21.
yEtRa kalangaL ethirpongi meethaLippa
mAtRAthE pAl soriyum vaLLal perum pasukkaL
AtRap padaitthaan maganE aRivuRAi
ootRam udaiyAi periyAi ulaginil
thOtRamAi nindra sudarE thuyil ezhAi
mAtRAr unakku vali tholaindhu un vAsal kaN
AtRAdhu vandhu un adi paNiyumA pOlE
pOtRiyAm vandhOm pugazhdhelOr empAvAi

This song describes the saraNAgathi philosophy.

Krishna is described as the son of virtuous NandagOpa (Atrap padaitthaan magane), who looks after the cows that will keep on lactating (mAtRAthE pAl soriyum vaLLal perum pasukkaL) even after the vessel gets filled and overflowed (yEtRa kalangaL ethirpongi meethaLippa). Please wake up from the sleep oh! Krishna, the son of Nandagopa.

In the third song, Andal says about vAnga kudam niRaikkum vaLLal perum pasukkaL. In this song, she sees them with her own eyes at Gokulam. (yEtRa kalangaL ethirpongi meethaLippa, mAtRAthE pAl soriyum vaLLal perum pasukkaL).

Then she says krishna as the one

1. who is an expert in slaying away the difficulties of His devotees (ootRam udaiyaai).
2. Who is the great one in terms of virutes (periyaai)
3. who is the form of fire (sudar - thEjo maya)

She then compares the state of the devotees to the state of the enemies who lost to Krishna after their fight and are begging for pardon as there is none to forgive them other than the Lord Himself.

Like those enemies (matraar) who stand for mercy after getting defeated (vali tholaindhu un vaasal kan aatraadhu vandhu un adi paniyumaa pOlE), we are also standing in front of your house singing your fame (potriyaam vandhom).